Als voetballer debuteerde Bart Wilmssen in eerste klasse met K Lierse SK. In 1993 maakte hij de overstap naar VC Westerlo, op dat ogenblik actief in tweede klasse. In 1997 promoveerde hij met VC Westerlo naar eerste klasse na winst in de eindronde. In de beslissende wedstrijd scoorde hij een van de drie doelpunten. Enkele maanden later betekende het plotse overlijden van zijn vader een kantelmoment in zijn leven en carrière. Hij was immers de enige die in aanmerking kwam om het bloeiende familiebedrijf over te nemen. Zijn driejarig contract werd teruggebracht tot één seizoen. Na afloop van de campagne 1997-'98 zette hij zijn voetbalcarrière op een lager pitje, speelde nog één seizoen in tweede klasse bij KFC Dessel Sport en vier seizoenen in bevordering bij KFC Zwarte Leeuw Rijkevorsel. Door een samenloop van blessures en de zorg voor de familiezaak, stapte hij definitief uit het voetbal tot eerste provincialer Sint Lenaarts hem tot zijn grote verbazing uitnodigde om hun ontslagen trainer te vervangen. "Ik had daar weinig zin in, maar na lang aandringen, heb ik uiteindelijk toegegeven om die taak voor een korte periode op mij te nemen", vertelde Bart Wilmssen over die periode en ging dus aan de slag bij KFC Sint-Lenaarts. Hij ontdekte dat het trainersschap zijn echte roeping was en dus overtuigde hij zijn broer om de zorg voor de zaak over te nemen. Hij volgde alle cursussen om stilaan op te klimmen als coach. "Het is ook nooit mijn bedoeling geweest om 'zo maar' trainer te worden", zegt Bart Wilmssen. "Het is mijn ambitie om het tot in eerste klasse te schoppen, als dat kan met R Antwerp FC, zou dat ideaal zijn."
Na Sint-Lenaarts ging Wilmssen in het seizoen 2009-'10 naar KFC Duffel in bevordering, dat hij op weg zette naar de eindronde. Vervolgens ging het richting Hoogstraten VV in derde klasse en leidde ook die club naar de eindronde. "Bij Hoogstraten VV leefde vooral het idee om een goeie middenmoter te worden en ik heb ze ervan proberen te overtuigen de ambitie te koesteren om naar tweede klasse te promoveren", vertelde Bart Wilmssen. Uiteindelijk miste Hoogstraten VV de promotie op de valreep. Via FCV Dender en KS Wetteren, ging het in de zestiende finale van de Belgische voetbalbeker naar Sclessin om er R Standard CL te bekampen. Ondanks de 8-2 nederlaag tegen de Rouches, kan hij er prat op gaan met alle clubs waar hij tot nu toe actief was, telkens in de top van het klassement mee te draaien met aanvallend voetbal. Dat leverde hem heel fraaie statistieken aan doelsaldi op. Het is dus niet verwonderlijk dat hij snel in beeld kwam bij R Antwerp FC, om na een reeks wisselvallige resultaten Bart De Roover als hoofdcoach op te volgen. Via de trainerscursus die ze gezamenlijk volgden, was Gunther Hofmans bijzonder goed op de hoogte van kwaliteiten en visie van Bart Wilmssen. Die neemt daarvoor als leidraad de opvoeding die hij zelf genoten heeft van zijn vader, die als kind uit een gezin van zestien tot een succesvol zakenman opgroeide. Bart Wilmssen maakt graag duidelijk dat hij een coach is die vertrekt vanuit discipline en motivatie bij zijn spelers. Hopelijk kan hij zo van zijn verblijf bij RAFC een nieuw hoofdstuk maken in een succesverhaal.

Het bestuur heeft provinciegenoot Bart De Roover (Rijkevorsel, 21 aug. 1967) aangesteld om na de periode met Colin Andrews aan het hoofd van de technische staf, de sportieve koers van de club gestalte te geven. De gewezen verdediger is daarmee na KFC Wuustwezel (2000-2003), RFC Cappellen (2003-2008), KV RS Waasland (2008-2010) en SV Zulte Waregem (2010) toe aan zijn vijfde opdracht als hoofdcoach in het Belgische voetbal. Tijdens de eindronde van het seizoen 2008-2009 stond hij met KV RS Waasland op een zucht van promotie naar de Jupiler League, maar hij moest uiteindelijk zijn gewezen club K Lierse SK in extremis voor laten gaan.
Begonnen als aanvaller en later door Aimé Antheunis omgevormd tot een secuur en kopbalsterk verdediger, droeg hij achtereenvolgens de kleuren van KFC Zwarte Leeuw, KSC Lokeren, KAA Gent, K Lierse SK en Nac Breda (Ned.). In de nadagen van zijn carrière, toen hij al in Nederland aan de slag was, haalde bondscoach Georges Leekens hem bij de nationale ploeg. Hij veroverde alsnog vijf caps als Rode Duivel. Hoewel hij al op jonge leeftijd titel en promotie mocht vieren bij KFC Zwarte Leeuw, was zijn grootste succes als speler zeker de kampioenstitel in 1997 bij K Lierse SK onder Eric Gerets. Andere belangrijke leermeesters van de nieuwe Bosuilcoach waren de al eerder genoemde Aimé Antheunis en verder René Vandereycken, Walter Meeuws en Lei Clijsters.
Bart De Roover erfde een talentrijke, maar erg onervaren groep met wie hij vanaf eind november 2010 aan de slag ging op de Bosuil. Naast de voorbereiding van een reeks moeilijke opdrachten met assistentie van Norbert Gadisseur (met wie hij al samenwerkte bij R Cappellen FC) en Aleks Klak, had hij de niet te onderschatten taak de harten van de steeds kritische Antwerpsupporters te veroveren. Bart De Roover kreeg tegen KV Oostende zijn vuurdoop voor het Bosuilpubliek en kon meteen een driepunter op het conto schrijven. De nieuwe coach loodste de geliefde kleuren over een hobbelig parcours naar een stek in de subtop. Aan de koers naar de eindrondeticket kwam op de voorlaatste speeldag een einde en op de laatste speeldag liet R Antwerp FC zich bovendien de vijfde plaats ontfutselen in een rechtstreekse confrontatie met promovendus CS Visé.
Toch kreeg Bart De Roover opnieuw het vertrouwen om de club met hernieuwde sportieve ambitie door het seizoen 2011-2012 te loodsen... Goed begonnen aan de campagne, zag de selectie leider en eerste periodekampioen KAS Eupen steeds verder weglopen. Vijf wedstrijden op rij zonder zege werden de hoofdcoach fataal. Hij werd begin november ontheven van zijn taak en vervangen door provinciegenoot Bart Wilmssen.

Geboren te Brasschaat, maar al snel verhuisd naar Kapellen, sloot Norbert Gadisseur op 10-jarige leeftijd aan bij R Cappellen FC, waar hij alle jeugdreeksen doorliep en via de reserven ook in de eerste ploeg belandde. Op zijn 29e nam zijn carrière plots een andere wending. Hij nam op vraag van een collega diens plaats in als trainer bij Nieuwmoer. Norbert Gadisseur, een vaste waarde als middenvelder bij Cappellen, was inderdaad toen al in het bezit van een UEFA A diploma en ruilde dus al vroeg zijn voetbalshoes voor het trainersvak.
Hij bleef drie seizoenen in Nieuwmoer om via Wildert (4 jaar), ´s Gravenwezel (2 jaar) en Horendonk (4 jaar) terug te keren naar zijn club van oorsprong R Cappellen FC. Hij zal er achtereenvolgens en telkens voor één seizoen de nationale scholieren, de UEFA´s en de B-kern onder zijn hoede nemen. Dat laatste jaar R Cappellen FC combineerde hij de functie van trainer van de B-kern met die van assistent van Colin Andrews, op dat moment hoofdcoach in het Stadion Jos Van Wellen.
Volgde vervolgens een eerste periode bij R Antwerp FC. Hij trainde gedurende één seizoen de nationale scholieren en vervolgens ook vijf jaar de UEFA´s. Van de Bosuil ging het opnieuw richting René De Pauwstraat als assistent van hoofdcoach Bart De Roover. Na vijf seizoenen werd de (inmiddels overleden) Luc Leys aangesteld als nieuwe hoofdcoach. Norbert Gadisseur bleef er assistent-trainer, tot na amper drie maanden de nieuwe hoofdcoach werd ontslagen.
Norbert Gadisseur stapte mee op en kwam opnieuw naar R Antwerp FC om er het seizoen 2008-2009 vol te maken als jeugdtrainer van de U15 om vervolgens mee door te schuiven naar de U16. Assistent van Colin Andrews en eveneens trainer van de U19 van de club, bleef hij beide opdrachten ook combineren na de komst van opvolger Bart De Roover. Kwam de hoofdmacht van de club aan het eind van het seizoen 2010-2011 uit op een bescheiden zesde plaats, de u-19 spurtten na een desastreus seizoensbegin in de slotfaze met een 36 op 36 resoluut richting kampioenstitel. Net als hoofdcoach Bart De Roover aanvaardde Norbert Gadisseur de opdracht om de selectie met hernieuwde sportieve ambitie door het seizoen 2011-2012 te loodsen.
Aanvankelijk in combinatie met het trainerschap van de u19 van de club en zodoende bezig in de laatste faze van de vorming van jeugdig roodwit talent, kreeg hij eind september de beloftenkern onder zijn hoede. Ook na de komst van hoofdcoach Bart Wilmssen bleef hij beide opdrachten met doorzettingsvermogen vervullen.

Toen hij afgelopen zomer Aleks Klak opvolgde als doelmantrainer, was de bijna zesendertigjarige Predrag Ristovic (°21 september 1975) zeker geen onbekende meer op de Bosuil. De oud-doelman was bij zijn aanstelling als t3 weliswaar aan zijn eerste opdracht toe als coach, maar fungeerde zelf wel lange jaren als doelman, met een mooie staat van dienst bij R Antwerp FC. De ervaren Servische goalie, met Zemun Belgrado, Spartak Moskou, Rad Belgrado en Obilic Belgrado op het C.V., belandde in augustus 2005 in Deurne-Noord.
Er wachtte hem met Ivan Willockx, Sander Kevelaerts en Nabymoussa Yattara meteen stevige concurrentie. Stond Ivan Willockx enkele weken voor zijn komst nog in het Antwerpdoel in de legendarische gala-wedstrijd tegen Manchester United, de nieuweling maakte vrijwel onmiddellijk zijn debuut in de hoofdmacht van coach Regi Van Acker. Hij begonook aan de competitie en zou gedurende de volgende vier seizoenen de onbetwistbare nummer één zijn onder de Bosuillat.
Hij geldt bij de achterban overigens nog steeds als referentiepunt voor zijn opvolgers. Enkele maanden na zijn vertrek bij R Antwerp FC trok hij de taalgrens over om bij URS Centre aan de slag te gaan. Predrag Ristovic combineert momenteel zijn taak als doelmantrainer bij onze club met die van doelman bij buur RFC Cappellen en dat lijkt aardig te lukken. Zoon Marko Ristovic bekwaamt zich o.l.v. Aleks Klak bij de Antwerpjeugdopleiding met het vaste doel ooit opvolger van zijn vader te worden bij onze club.

Na het vrij onverwachte vertrek in januari 2005 van Pierre Brits richting K Tubantia Borgerhout VK, kwam oud-Antwerpjeugdspeler en bijna-levenslang trainer van datzelfde Tubantia Willy Pallemans naar de Bosuil als opvolger. De nieuwe assistent begon zijn voetbalopleiding in 1952 in de jeugdafdeling van R Antwerp FC en doorliep er alle reeksen van kadetten over scholieren tot junioren. Na die roodwitte periode ging het via de Canadaboys voor het eerst langdurig naar Tubantia Borgerhout (1960-1972). De actieve carrière eindigde in eerste provinciale bij Germinal Ekeren, waar ook de eerste ervaring als trainer werd opgedaan. Volgde weldra een eerste overstap naar Tubantia Borgerhout als trainer, waar hij afwisselend de jeugd en het seniorenelftal onder zijn hoede had. In 1982 zocht Willy Pallemans andere oorden op. Met Belgica Edegem kampioen in tweede provinciale, bij Olsea kampioen in de hoogste reeks van het katholiek sportverbond, promotie met FC Ekeren naar de hoogste reeks van het arbeidersverbond, werd hij vervolgens hoofdcoach bij provincialers Ternesse en Luchtbalboys. In 1990 opnieuw voor twee jaar naar... Tubantia Borgerhout als assistent van Paul Put. Met wisselende waardering ging zijn trainersleven nadien langs Lyra, Brasschaat, Olympia Wilrijk, Brasschaat, FC Ekeren en Sint-Pauwels en in 1996 opnieuw naar... Tubantia Borgerhout waar hij de junioren naar de kampioenstitel leidde. Na een korte interim bij Schilde, voegde hij tussen 1999 en 2002 nog drie seizoenen als hoofdcoach bij Tubantia Borgerhout toe aan zijn rijkgevulde carrière. In januari 2005 tenslotten kwam hij terug naar R Antwerp FC voor een nieuw stuk roodwit trainersbestaan. Gedurende anderhalf seizoen combineerde hij de functies van begeleider van de A-kern en coach van het Beloftenelftal. Zo begeleidde hij o.m. de youngsters Kevin Baert en Ritchie De Laet bij hun eerste voorzichtige optredens in de hoofdmacht van de club. Na het einde van het seizoen 2007-08 trad hij terug als coach van de beloften, maar bleef nog een seizoen begeleider van de A-kern en hersteltrainer met als specifieke taak de revaliderende spelers te helpen bij het wegwerken van conditionele achterstand. Na nog een korte opdracht als hoofdcoach bij K Tubantia VK, nam hij zijn in 2008 begonnen taak als hoofd van de scoutingcel bij R Antwerp FC in november 2010 opnieuw op.