R Antwerp FC heeft lang gewikt en gewogen en stelde begin september 2006 de in Antwerpen nog onbekende Engelsman Warren Joyce aan als nieuwe hoofdcoach. Hij vormt team met Andy Welsh en zijn takenpakket wordt ingevuld naar Brits model, ruimer dus dan dat van een tradtionele trainer. R Antwerp FC wachtte dit keer vrij lang om een keuze te maken, maar dat werd ingegeven door voorzichtigheid. De nieuwe sportieve patron werkte eerder bij Leeds Utd al samen met Andy Welsh die zijn collega de kwaliteiten toeschrijft om bij R Antwerp FC mee een toekomstproject te schragen en te slagen als manager naar Engels model."
Warren Joyce werd geboren op 10 januari 1965 en begon zijn carrière als voetballer bij Bolton Wanderers. Door zijn nooit aflatende vechtlust en inzet werkte hij zich als zeventienjarige tot in het eerste team. Zijn stats zijn overigens indrukwekkend: 221 wedstrijden en 21 doelpunten. Daarna verhuisde de centrale middenvelder naar Preston North End, waar hij de bijnaam 'Psycho' kreeg. Dank zij zijn immense honger naar strijd werd hij er verkozen tot speler van het jaar en werd er ook aanvoerder van het team. Ook bij Preston speelde hij opvallend veel: 208 wedstrijden. Hij scoorde er 44 keer. Na een kort verblijf bij Plymouth Argyle FC verhuisde hij voor drie jaar naar Burnley FC. Vervolgens als leenspeler naar Hull City F.C. in januari 1995, later definitief in de rol van speler en captain met 170 matchen op de teller in combinatie vanaf november 1998 met de taak van waarnemend manager. Korte tijd later zelfs permanent speler-manager. Hij redde de club uit een uitzichtloze financiële en sportieve situatie.
Na zijn actieve spelerscarrière van 731 wedstrijden en 100 doelpunten, bekleedde hij trainersfuncties bij Leeds United, Stockport County en Tranmere Rovers. Met de komst naar de Bosuil snijdt de nieuwe Antwerpcoach een nieuw hoofdstuk aan in zijn carrière: het wordt zijn eerste opdracht in het buitenland en op het continent. Andy Welsh begeleidt zijn nieuwe collega door de eerste moeilijke weken.
(tekst: www.rafc.be).

Andy Welsh verscheen na de winterstop van het seizoen 2005-'06 samen met vijf jonge Mancunians op naar de Bosuil. De 43-jarige Engelsman, geboren in Fleetwood (Eng.), was eerder in zijn land aan de slag bij o.a. Leeds (waarmee hij als technisch directeur de halve finale van de Champions' League bereikte) en Blackpool, alvorens in 2005 door Manchester Utd aangezocht te worden om de technische staf te komen versterken. Naar eigen zeggen moest hij daarover nauwelijks nadenken. Toen hij gevraagd werd de beloftevolle Manchesterspelers Lee Martin, Adam Eckersley, Danny Simpson, Sylvan Ebanks-Blake en Tom Heaton naar R Antwerp FC te volgen, twijfelde hij opnieuw geen seconde. Hoewel echtgenoot en vader van twee kinderen, resideerde hij vanaf toen doorlopend in Antwerpen om er zijn taak als assistent-coach van Regi Van Acker conscientieus uit te voeren. Naast die opdracht werd hij vaste begeleider van de Engelse Antwerpspelers en begon hij aan een grondige doorlichting van de jeugdwerking van R Antwerp FC. Observeren en de toekomstplannen i.v.m. het beloften-elftal uitwerken, van bij het begin van zijn aanstelling op de Bosuil was hij een gedreven medewerker van de club die er naar uitkeek een andere voetbalcultuur te leren kennen. Tijdens de voorbereiding op het seizoen 2006-'07 voerde Andy Welsh zelf voor het eerst 'het grote woord' op de trainingsvelden en in de dug out bij R Antwerp FC, geassisteerd door Willy Pallemans en Wim Coremans. Clubsecretaris Paul Bistiaux vatte de taakomschrijving in de titel 'special assistent-coach' samen. De doelstellingen aan het begin van de campagne 2006-'07 waren zeker niet minnetjes: met minder dan promotie naar de Jupiler Liga was de achterban na drie jaar vagevuur in tweede niet tevreden. Zijn optimistische levenshouding straalde af op clubdirigenten, spelers, trainingspotters en fans. De sfeer op het oefenveld was optimaal, de samenwerking met zijn collega-hoofdcoach soepel en doordacht. Er werd hard, intens, planmatig en met plezier gewerkt onder zijn co-leiderschap. Zijn precieze instructies werden ogenblikkelijk door de spelerskern opgepikt. (tekst: www.rafc.be).

Wim Coremans was al als jongere aangesloten bij R. Antwerp FC. In de jeugdcategorieën stapelde hij als doelverdediger de kampioenstitels op. Als 18-jarige debuteerde hij tijdens het seizoen '56-'57 in het A-elftal en werd ook in die categorie meteen tot nationaal kampioen gekroond, zonder ook maar één wedstrijd te hebben gemist. De 'zwarte panter' droeg zijn bijnaam met verve en werd door de fans gekoesterd. Tussen 1956 en '71 speelde deze klasrijke en sierlijke doelman 393 wedstrijden in het fanionteam, w.o. 308 competitie-, 10 beker-, 15 Europabeker- en 60 vriendschappelijke wedstrijden. Daarmee werd hij de doelman met het grootst aantal selecties uit de Antwerpgeschiedenis. Tussen 1957 en 1960 was hij 8 maal bankzitter tijdens officiële interlands van het Belgische A-elftal. In 1959 speelde Wim Coremans met het A-elftal een oefenwedstrijd tegen het Hongaarse Vasas Budapest en verdedigde ook meerdere keren het doel van het nationale B-elftal. In '68 ging het een stapje terug. Wim vertrok richting Berchem Sport (2e nat.). R Antwerp FC begon aan haar parcours in tweede met een nieuwe doelman (Eddy Braem). De confrontaties met de gewezen club staan in het geheugen gegrift. Het weerzien op de Bosuil resulteerde in een 2-3 overwinning voor de geelzwarten. Ook het daaropvolgende seizoen bij Zottegem speelde hij met wisselend succes tegen 'de Aloude' uit Deurne. In '70 keerde hij nog voor enkele matchen terug tussen de legendarische vierkante palen van de Bosuil. Een hardnekkige blessure bepaalde echter het begin van een driejarige periode als speler-trainer bij St.-Gillis Waas. Meteen het einde van een lange voetbalcarrière om zich helemaal toe te leggen op de sportmode in zijn sportwinkel te Deurne. Is het trouwens niet logisch dat R Antwerp FC sedert 1998 opnieuw beroep doet op de expertise van Wim Coremans om de doelgerichte begeleiding van de goalies professioneel in handen te nemen?

Met Willy Pallemans keert een jeugdspeler van R Antwerp FC na een rijkgevuld voetballeven terug naar de Bosuil. Dit keer als assistent van hoofdcoach Jerko Tipuric en opvolger van Pierre Brits die verhuisde naar Tubantia Borgerhout. In 1952 tekende Willy Pallemans als twaalfjarige een aansluitingskaart die hem als jeugdspeler aan de Bosuil verbond. Hij doorliep er de jeugdreeksen (kadetten, scholieren en junioren) om langs de Canadaboys in 1960 een eerste keer bij Tubantia Borgerhout te belanden. Hij betwistte er gedurende twaalf seizoenen bijna 500 wedstrijden in het eerste elftal van de roodwitte club. In 1972 ging het even richting (Germinal) Ekeren waar de actieve voetbalcarrière werd beëindigd en de trainersloopbaan begon. Vrij vlug ging het terug richting Tubantia Borgerhout waar hij in tien jaar afwisselend jeugdploegen en het eerste elftal begeleidde. Langs Belgica Edegem, Olsea, FC Ekeren, Ternesse en Luchtbalboys om in 1990 terug te keren naar... Tubantia Borgerhout als assistent van Paul Put. Na Lyra, Brasschaat, Olympia Wilrijk, Brasschaat, FC Ekeren en Sint-Pauwels koos hij in 1996 opnieuw voor zijn grote liefde Tubantia Borgerhout Hij leidde er de junioren naar de kampioenstitel. Na een korte periode bij Schilde voerde het lot hem nog een keer terug naar ... Tubantia Borgerhout. Tussen 1999 en 2002 had hij er als opvolger van coach Dirk Vercauteren de hoofdmacht onder zijn hoede. In januari 2005 bracht hij als assistent voor coach Jerko Tipuric een halve eeuw voetbalervaring mee naar de Bosuil. Ervaring die ook opvolger Regi Van Acker best op prijs weet te stellen, want de assistent werd in zijn functie bevestigd voor het seizoen 2005-2006. Willy Pallemans is gehuwd met Ludwina Wouters en vader van dochter Peggy. (tekst: PeWe - De ANTWERPSUPPORTER Online - met dank aan Tubantia Borgerhout)