Als actieve beoefenaar van het spelletje maakte Regi Van Acker een eerder bescheiden carrière. Hij was aangesloten bij Excelsior St.-Niklaas (69-78) - White Boys St.-Niklaas (78-81) - Excelsior St.-Niklaas (81-82) - Red Star Haasdonk (82-84) - Vrasene (84-85) en RS Haasdonk (85-86). Bij Herleving Sinaai (86-88) stippelde hij voor het eerst zelf zijn tactische concepten uit als speler-trainer. In 1988 zette hij het actieve voetballersleven helemaal stop om voor een hele lange tijd assistent bij St.-Niklase VV te worden. Daarna volgde de overstap naar KV Kortrijk (95-98) om vervolgens een eerste keer de sportieve lijnen op de Bosuil uit te tekenen. Het vertrek naar K Lierse SK in 2001 was onverwacht en zette kwaad bloed bij de roodwitte achterban, maar dat is al lang vergeten. Na anderhalf seizoen Casino Bregenz in Oostenrijk waar hij sedert okt. 2002 werkte, begin feb. 2005 opnieuw R Antwerp FC. Met het aanstellen van Regi Van Acker als opvolger van Jerko Tipuric koos het Antwerpbestuur voor een coach voor wie de supporters een groot respect koesteren. De verwachtingen waren en zijn telkens opnieuw hoog gespannen, ook al omdat de sportieve patron eerder gedurende drie jaar en met succes aan het werk was bij de Great Old. Als geen ander wist hij de gevoelige snaar bij de kritische Antwerpfans te bespelen. Ook bij de entourage van de club, de dirigenten van zusterclub Manchester Utd, zijn assistenten, zijn spelerskern en de pers dwong hij respect af door zijn kordate en rechtlijnige aanpak. Voorjaar 2005 plaatste Eddy Wauters, tijdens een televisie-interview bij ATV, de huidige Bosuilcoach in zijn persoonlijke top-vier van Antwerptrainers van de afgelopen 35 jaar. Er zijn de cijfers in onze rubriek "Trainershistoriek" die het gelijk van de voorzitter onderstreepten. Bij zijn terugkeer had de coach het moeilijk het team van zijn kwalijke kantjes te ontdoen, maar sleepte desondanks een eindrondeticket in de wacht. De promotie was te hoog gegrepen zodat Regi Van Acker met een nieuwgevormde Belgisch getinte kern en geassisteerd voor de tweede helft van het seizoen door Andy Welsh, een tweede rit richting eerste klasse liep. Nu bleef het seizoen 2005-'06 na een flauwe heenronde en een spetterende terugronde steken op een zucht van een eindrondeticket. Het doel hooggesteld, verliet Regi Van Acker de club opnieuw om enkele maanden later aan een interim van een seizoen te beginnen bij reeksgenoot KV RS Waasland. Bij aanvang van het seizoen 2007-08 volgde de overstap naar RC Mechelen om er te bouwen aan de toekomst van de tweede Mechelse club van 't stad. (tekst: PeWe - De ANTWERPSUPPORTER Online).

Tijdens de winterstop kwam Andy Welsh begin 2006 samen met vijf jonge Mancunians over naar de Bosuil. De 43-jarige Engelsman is geboren in Fleetwood (Eng.) en was eerder in zijn land aan de slag bij o.a. Leeds (waarmee hij als technisch directeur de halve finale van de Champions' League bereikte) en Blackpool alvorens in 2005 door Manchester Utd aangezocht te worden om de technische staf te komen versterken. Naar eigen zeggen moest hij daarover nauwelijks nadenken. Toen hij gevraagd werd de beloftevolle Manchesterspelers Lee Martin, Adam Eckersley, Danny Simpson, Sylvan Ebanks-Blake en Tom Heaton naar R Antwerp FC te volgen, twijfelde hij opnieuw geen seconde. Hoewel echtgenoot en vader van twee kinderen, resideerde hij doorlopend in Antwerpen om er zijn taak als assistent-coach van Regi Van Acker conscientieus uit te voeren. Naast die opdracht werd hij vaste begeleider van de Engelse Antwerpspelers en deed hij een grondige doorlichting van de jeugdwerking van R Antwerp FC. Observeren en de toekomstplannen i.v.m. het beloften-elftal uitwerken, van bij het begin van zijn aanstelling op de Bosuil was hij een gedreven medewerker van de club die er naar uitkeek een andere voetbalcultuur te leren kennen (tekst: www.rafc.be).

Wim Coremans was al als jongere aangesloten bij R. Antwerp FC. In de jeugdcategorieën stapelde hij als doelverdediger de kampioenstitels op. Als 18-jarige debuteerde hij tijdens het seizoen '56-'57 in het A-elftal en werd ook in die categorie meteen tot nationaal kampioen gekroond, zonder ook maar één wedstrijd te hebben gemist. De 'zwarte panter' droeg zijn bijnaam met verve en werd door de fans gekoesterd. Tussen 1956 en '71 speelde deze klasrijke en sierlijke doelman 393 wedstrijden in het fanionteam, w.o. 308 competitie-, 10 beker-, 15 Europabeker- en 60 vriendschappelijke wedstrijden. Daarmee werd hij de doelman met het grootst aantal selecties uit de Antwerpgeschiedenis. Tussen 1957 en 1960 was hij 8 maal bankzitter tijdens officiële interlands van het Belgische A-elftal. In 1959 speelde Wim Coremans met het A-elftal een oefenwedstrijd tegen het Hongaarse Vasas Budapest en verdedigde ook meerdere keren het doel van het nationale B-elftal. In '68 ging het een stapje terug. Wim vertrok richting Berchem Sport (2e nat.). R Antwerp FC begon aan haar parcours in tweede met een nieuwe doelman (Eddy Braem). De confrontaties met de gewezen club staan in het geheugen gegrift. Het weerzien op de Bosuil resulteerde in een 2-3 overwinning voor de geelzwarten. Ook het daaropvolgende seizoen bij Zottegem speelde hij met wisselend succes tegen 'de Aloude' uit Deurne. In '70 keerde hij nog voor enkele matchen terug tussen de legendarische vierkante palen van de Bosuil. Een hardnekkige blessure bepaalde echter het begin van een driejarige periode als speler-trainer bij St.-Gillis Waas. Meteen het einde van een lange voetbalcarrière om zich helemaal toe te leggen op de sportmode in zijn sportwinkel te Deurne. Is het trouwens niet logisch dat R Antwerp FC sedert 1998 opnieuw beroep doet op de expertise van Wim Coremans om de doelgerichte begeleiding van de goalies professioneel in handen te nemen?

Met Willy Pallemans keert een jeugdspeler van R Antwerp FC na een rijkgevuld voetballeven terug naar de Bosuil. Dit keer als assistent van hoofdcoach Jerko Tipuric en opvolger van Pierre Brits die verhuisde naar Tubantia Borgerhout. In 1952 tekende Willy Pallemans als twaalfjarige een aansluitingskaart die hem als jeugdspeler aan de Bosuil verbond. Hij doorliep er de jeugdreeksen (kadetten, scholieren en junioren) om langs de Canadaboys in 1960 een eerste keer bij Tubantia Borgerhout te belanden. Hij betwistte er gedurende twaalf seizoenen bijna 500 wedstrijden in het eerste elftal van de roodwitte club. In 1972 ging het even richting (Germinal) Ekeren waar de actieve voetbalcarrière werd beëindigd en de trainersloopbaan begon. Vrij vlug ging het terug richting Tubantia Borgerhout waar hij in tien jaar afwisselend jeugdploegen en het eerste elftal begeleidde. Langs Belgica Edegem, Olsea, FC Ekeren, Ternesse en Luchtbalboys om in 1990 terug te keren naar... Tubantia Borgerhout als assistent van Paul Put. Na Lyra, Brasschaat, Olympia Wilrijk, Brasschaat, FC Ekeren en Sint-Pauwels koos hij in 1996 opnieuw voor zijn grote liefde Tubantia Borgerhout Hij leidde er de junioren naar de kampioenstitel. Na een korte periode bij Schilde voerde het lot hem nog een keer terug naar ... Tubantia Borgerhout. Tussen 1999 en 2002 had hij er als opvolger van coach Dirk Vercauteren de hoofdmacht onder zijn hoede. In januari 2005 bracht hij als assistent voor coach Jerko Tipuric een halve eeuw voetbalervaring mee naar de Bosuil. Ervaring die ook opvolger Regi Van Acker best op prijs weet te stellen, want de assistent werd in zijn functie bevestigd voor het seizoen 2005-2006. Willy Pallemans is gehuwd met Ludwina Wouters en vader van dochter Peggy. (tekst: PeWe - De ANTWERPSUPPORTER Online - met dank aan Tubantia Borgerhout)

René Verniers speelde als linksbuiten vele jaren in het eerste elftal van tweedeklasser Sint-Niklaas en daarna bij de derdeklasser Vigor Hamme en begon zijn trainerscarrière als speler-trainer in 1ste provinciale Brabant bij SP Opwijk.
Behaalde het Heizeldiploma en was achtereenvolgens trainer bij SP Opwijk, hulptrainer bij eersteklassers SC Lokeren en Sint Niklaas en hoofdtrainer bij Vigor Hamme, Moerzeke en Kemzeke.
Werd daarna eerst twee jaar individueel trainer bij St. Niklaas en later bij KV Kortrijk alvorens deze functie een eerste maal bij R Antwerp FC te vervullen vanaf het seizoen 1999-2000. Na een ommetje van een jaar bij Lierse SK, nam hij op 1 juli 2002 opnieuw zijn vroegere taak bij R Antwerp FC op. Streng en kordaat gaf René Verniers onder meer vorm aan de enorme progressie van o.m. Karel D'Haene (in 2003 getransfereerd naar Trabzonspor) en Omar Mussa. Opvallend was het kleine aantal blessures tijdens de campagne 2002-2003. Onder de diverse mekaar opvolgende sportieve patrons bleef René Verniers de kracht in de schaduw, de sportieve begeleider van heel veel jonge Mancunians-in-opleiding bij R Antwerp FC. Tijdens het seizoen 2004-05 trad hij enkele keren in het volle licht als invaller of vervanger voor Jerko Tipuric.