Met op en top Mr Antwerpen René Desaeyere haalde R. Antwerp FC aan het begin van de campagne 2003-2004 nogmaals een talentrijke oud-speler als hoofdcoach naar de Bosuil. In 1971 begon hij inderdaad al een eerste keer aan een professioneel voetballeven bij de Great Old. Via een ommetje langs Daring Molenbeek stapte hij toen over van het Kiel naar de club uit Deurne-Noord. Was het aanvankelijk nog even knokken in de onderse regionen van 's lands topreeks; de rijzige verdedigende middenvelder beleefde weldra nationale en internationale successen. Twee titels van vice-kampioen, één keer bekerfinalist (in juni 1975) en deelname aan twee Uefacup-campagnes prijken op zijn roodwitte erelijst. Sturm Graz, Ajax Amsterdam, Slask Wroclaw zijn maar enkele van de sprekende namen van Europese opponenten. Langs opnieuw de Brusselse fusieclub RWD Molenbeek en Berchem Sport ging het naar Dessel Sport waar de actieve carrière ten einde liep. Bij de groenwitte club nam hij inderdaad voor het eerst het roer in handen als coach. Onder zijn leiding debuteerde éne... Patje Goots die hij vervolgens bij KV Kortrijk (90-91), bij SK Beveren (95-96) en bij R Antwerp FC opnieuw tegenkwam tijdens het laatste seizoen van de spits op het hoogste vlak. Op en top ervaren strateeg René Desaeyere maakte in Deurne-Noord na een werkperiode bij Berchem Sport, Germinal Ekeren en Beerschot zijn Antwerpse cirkel rond. "Het is een zware uitdaging, maar dat maakt het meteen ook boeiend. Ik ben nu eindelijk trainer bij mijn club en dat geeft een goed gevoel. Het zijn moeilijke tijden in het voetbal, maar dat geldt voor alle clubs. De groep heeft kwaliteiten, de basis is er: ervaren spelers aangevuld met jonge talenten van Manchester", vertelde hij bij zijn aanstelling. De Bosuilcoach bracht bovendien nog enige bagage uit Wallonië (R Standard CL), Korea (llhwa Chunma) en Japan (Cerezo Osaka) mee en was naar eigen zeggen zelfs op zesenvijftigjarige leeftijd nog "stikambitieus". Hij richtte resoluut de blik op de bovenste helft van de rangschikking want "je begint niet aan het seizoen met alleen maar de idee om er in te blijven." Het werd een periode in mineur. De club leed de ene zware thuisnederlaag na de andere. Tijdens zijn laatste werkdagen keerden de trainingspotters zich massaal tegen de coach, niet veel later gevolgd door de club. Amper drie maanden na zijn aanstelling eindigde het roodwitte trainersschap van René Desaeyere begin oktober 2003 (tekst: PeWe van De ANTWERPSUPPORTER Online - met dank aan Persmap R.A.F.C. Seizoen 2003-04).

Na de korte periode met René Desaeyere als hoofdcoach, trok R Antwerp FC een streep onder een langjaarlijkse traditie van opeenvolgende coaches met een roodwit verleden als speler. Er kwam meteen ook een einde aan de speculaties als zou Jim Ryan van Manchester Utd het roer op de Bosuil voor een beperkte periode in handen nemen. Half oktober 2003 werd de Montenegrijn Dojcin 'Doy' of 'Dojo' Perazic dus aangesteld om het team uit het slop te halen. "Deze opdracht schrikt me niet af", reageerde de nieuwe Antwerpcoach in vloeiend Nederlands op de avond van zijn aanstelling. "Hoe moeilijker, hoe liever. Dit is mijn eerste job in eerste klasse." Geboren en getogen in het landsdeel Montenegro in het Joegoslavië van voor de diverse politieke omwentelingen, verdedigde hij in zijn vaderland achtereenvolgens de kleuren van Rode Ster Belgrado en Vojvodina Novi Sad, alvorens in 1974 over te stappen naar het Nederlandse FC Den Haag. Hij zou er vier jaar actief blijven als middenvelder, de stille kracht van het wonderelftal van FC Den Haag, werd hij later in een boekje van Ernest Landheer (De Haagse voetbaljaren van Dojo Perazic) omschreven. Op zijn palmares blinkt de KNVB-beker van 1975 en in zijn stats als speler ook zes Europacupwedstrijden waarin hij een doelpunt scoorde. Na zijn actieve loopbaan als speler bleef hij in de Lage Landen hangen. Zo werd hij coach bij KSK Heist, KVK Tienen, Stade Leuven, KFV V. Geel, opnieuw KVK Tienen, Aarschot en Beringen. Trainerservaring op het hoogste vlak had hij enkel in de tweede klasse bij KFC V. Geel. Hoewel zijn oefenstof zeer gevarieerd en vernieuwend was, sloeg zijn werkmethode op de Bosuil niet aan. Hij vermocht zijn inzichten en gedrevenheid niet over te brengen op de spelersgroep. Het debuut in de dug out in Mons tegen het lokale RAEC werd verpest door een aantal (on)verklaarbare scheidsrechterlijke beslissingen. Al vlug werd zijn professioneel verleden als taxichauffeur hot topic voor allerlei flauwe krantenartikels. Een keer kon de coach deze opmerkingen in zijn voordeel aanwenden na de zege tegen K Lierse SK van half oktober. Op nog een moeizame kwalificatie na, zou het helaas bij deze enige overwinning in een interim-periode van drie maanden blijven. Eind december 2003 leidde hij zijn laatste training bij R Antwerp FC, waarna zijn taak werd overgenomen door Marc Grosjean (tekst: PeWe van De ANTWERPSUPPORTER Online - met dank aan nationale pers en Wikipedia).

Midden het seizoen 2003-2004 steekt een razend-ambitieuze Luikenaar de taalgrens over om in Antwerpen als coach aan de slag te gaan. Temidden een sportieve malaise als (bijna) nooit tevoren, viel de keuze van het Antwerpbestuur inderdaad op gentleman-trainer Marc Grosjean als opvolger voor Doy Perazic. Bij eerdere gelegenheden viel naast zijn prima matchanalyse, inderdaad ook zijn afgeborstelde stijl op. Deze Pro License gediplomeerde coach heeft klasse en uitstraling. Naar ons bekend is, tekende hij een contract bij de Great Old tot het einde van de lopende voetbaljaargang.
Ook als speler deed hij al enige ervaring in het Vlaamse landsgedeelte op, bij RC Mechelen. Begonnen bij Sprimont als tienjarige, ging het snel richting Standard waar hij alle roodwitte jeugdreeksen doorliep om vervolgens gedurende elf jaar zijn lot te verbinden aan het toenmalige FC Seraing. In 1989 dan naar RC Mechelen om via CS Andenne-Seilles het actieve voetbal bij FC Wiltz (Lux.) af te bouwen en er meteen ook een tweetal jaartjes trainerservaring op te doen. Eerst (1994-1995) nog als speler-trainer, later als hoofdtrainer. UR Namen was een volgende stap in de carrière om vervolgens bij La Louvière (1998-jan.2001) aan de slag te gaan. Onder zijn leiding onmiddellijk twee keer eindronde voor de groenwitte Wolven. Bij de tweede gelegenheid vierde de club (samen met de Great Old) de promotie naar de hoogste afdeling. Dat eerste seizoen bij de elite werd hij halfweg de competitie vervangen, waarna hij een korte interim presteerde bij fusieclub RFC Tilleur Liégeois. Juni 2001: overstap naar het Stade Charles Tondreau waar hij RAEC Mons alweer via de eindronde naar de topreeks piloteert. Dank zij o.a. topschutter Cédric Roussel bezorgde hij de promovendus een plaats in de linkerkolom. Tijdens het huidige seizoen liep het duidelijk minder en werd hij hier al in september (2003) ontslagen.
Vanaf januari 2004 begint hij aan een nieuw roodwit hoofdstuk bij R Antwerp FC. De aanpak van deze vakbekwame coach zorgde in het verleden voor grote solidariteit binnen de spelersgroep. Laat dat nu net een eigenschap zijn waaraan het op de Bosuil momenteel het meest mangelt... (tekst: PeWe van De ANTWERPSUPPORTER Online - met dank aan Voetbalmagazine - special competitie 2003-2004 en Panini voetbal - 2003-2004).

Met de aanstelling van Jean-Pierre 'Jempi' Stijnen als assistent-coach vanaf het seizoen 2003-2004 vervolledigde de Great Old de technische staf. Wereldwijd is de nieuwe assistent (nog) geen erg vermaarde figuur vermits een zoekopdracht op het internet slechts een klein aantal hits opleverde. In Antwerpse voetbalmiddens is Jempi Stijnen (05 mei 1951) nochtans allerminst een nobele onbekende. Als actieve voetballer betwistte hij inderdaad meerdere 'kleine derby's' in de geelzwarte kleuren van K. Berchem Sport. Naast opdrachten als ass.-coach bij Gba en het Duitse Mainz (onder René Van der Eycken) brengt hij ook een stukje ervaring van bij Ilhwa Chunma Soccer (Zd.-Korea) mee.
Er wordt dus weer "aentwaerps" in Deurne gesproken, want met Stijnen (oud-ploegmaat en generatiegenoot van ex-Antwerpspeler en -ass.-coach Danny Koekelcoren) komt alweer een ervaren 'Antwerpenaar' op de Bosuil zijn cirkeltje rondmaken. (tekst: pat van De ANTWERPSUPPORTER Online).

Speelde als linksbuiten vele jaren in het eerste elftal van tweedeklasser Sint-Niklaas en daarna bij de derdeklasser Vigor Hamme. Begon zijn trainerscarrière als speler-trainer in 1ste provinciale Brabant bij SP Opwijk.
Behaalde het Heizeldiploma en was achtereenvolgens trainer bij SP Opwijk, hulptrainer bij eersteklassers SC Lokeren en Sint Niklaas en hoofdtrainer bij Vigor Hamme, Moerzeke en Kemzeke.
Werd daarna eerst twee jaar individueel trainer bij St. Niklaas en later bij KV Kortrijk alvorens deze functie een eerste maal bij R Antwerp FC te vervullen tijdens het seizoen 1999-2000. Na een ommetje van een jaar bij Lierse SK, neemt hij sinds 1 juli 2002 opnieuw zijn vroegere taak bij R Antwerp FC op. Streng en kordaat is René Verniers onder meer de (stille) kracht achter de enorme progressie van o.m. Karel D'Haene (in 2003 getransfereerd naar Trabzonspor) en Omar Mussa. Opvallend ook het kleine aantal blessures tijdens de campagna 2002-2003 (tekst: Persmap R.A.F.C. Seizoen 2003-'04).

Wim Coremans was al als jongere aangesloten bij R. Antwerp FC. In de jeugdcategorieën stapelde hij als doelverdediger de kampioenstitels op en als 18-jarige debuteerde hij het eerste elftal. Aan het eind van datzelfde seizoen '56-'57 werd hij ook in die categorie tot nationaal kampioen gekroond, zonder ook maar één wedstrijd te hebben gemist. Tussen 1956 en 1971 speelde deze klasrijke en sierlijke doelman 393 wedstrijden in het fanionteam, waaronder 308 competitiewedstrijden, 10 bekerwedstrijden, 15 Europabekerwedstrijden en 60 vriendenwedstrijden. Daarmee werd hij de doelman met de meeste selecties uit de Antwerpgeschiedenis. Tussen 1957 en 1960 was hij 8 maal bankzitter tijdens officiële interlands van het Belgische A-elftal. In 1959 speelde Wim Coremans met datzelfde A-elftal een oefenwedstrijd tegen het Hongaarse Vasas Budapest Hij verdedigde ook verscheidene keren het doel van het Belgische B-elftal. In '68 ging het een stapje terug. Wim vertrok richting Berchem Sport (2e nat.) en Antwerp FC begon aan haar parcours in tweede met een nieuwe doelman (Eddy Braem). De confrontaties met de gewezen club staan in het geheugen gegrift. Het weerzien op de Bosuil resulteerde in een 2-3 overwinning voor de geelzwarten. Ook het daaropvolgende seizoen bij Zottegem speelde hij met wisselend succes tegen de Aloude uit Deurne. In '70 keerde hij nog voor enkele matchen terug tussen de legendarische vierkante palen van de Bosuil. Een hardnekkige blessure bepaalde echter het begin van een driejarige periode als speler-trainer bij St.-Gillis Waas. Meteen het einde van een lange voetbalcarrière om zich helemaal toe te leggen op de sportmode in zijn sportwinkel te Deurne. Is het trouwens niet logisch dat R Antwerp FC sedert 1998 opnieuw beroep doet op de expertise van Wim Coremans om de doelgerichte begeleiding van de goalies professioneel in handen te nemen?

Denis Fraeyman speelde als jeugdspeler bij Exc. Kaart en kwam in 1974 als UEFA naar onze club. Na nog twee jaar in die categorie, maakte hij de overgang naar het reserven-elftal en schopte het ook éénmaal tot in het eerste team op 27 mei 1977. Hij scoorde hij in die wedstrijd tussen KV Mechelen en R Antwerp FC voor de Beker Gazet van Antwerpen zelfs twee van de vier doelpunten (4-4). In 1978 verhuisde hij naar FC Boom (2e nat.) om via achtereenvolgens Zwarte Leeuw, zes jaar S.C. Merksem, Belgica Edegem zijn actieve voetbalperiode af te sluiten bij S.C. Merksem. Zijn trainerscarrière begon in 1988 bij Zandhoven SK waarmee hij als speler-trainer promoveerde van vierde naar derde provinciale. Van 1990 tot 1993 was hij jeugdtrainer bij Brasschaat om vervolgens tussen 1993 en 1998 de Nationale Scholieren bij R Antwerp FC onder zijn hoede te nemen. Om de alsmaar toenemende taken van de technische staf te verdelen, was het een logische beslissing dat de club in eigen rangen naar versterking keek. Zo kreeg hij een coördinerende taak tussen de jeugdopleiding en senioren toegewezen. Naast zijn taak als bediende bij een verzekeringskantoor, is hij bij R Antwerp FC actief als coach van het reservenelftal, met als officiële titel assistent-coach 2.