Great Old klauwt nu ook in hol van paars-witte leeuw
KIEL - Vriend en vijand waren het er na afloop roerend over eens: K Beerschot VAV en R Antwerp FC hebben in een bijna volledig gevuld en sfeervol Olympisch stadion één van beste derby's van de jongste jaren gespeeld. Die appreciatie gaf de overwinning van R Antwerp FC een extra kleurtje mee. Voor de Mannekens was het een opsteker te weten dat ze dit keer hun aanhang niet teleurgesteld hadden. De afloop van een aantrekkelijk en tot het eindsignaal boeiend duel, bleef lange tijd onzeker. Uiteindelijk kantelde de wedstrijd in het voordeel van de Great Old, die met het oog op de titelstrijd de twee punten ook het best kan gebruiken.
KBVAV deelde volop in de complimentjes van onder meer George Kessler, die op zijn beurt aangenaam verrast was door het zeer degelijke tegenspel van de paars-witten. Het is op zich al merkwaardig dat KBVAV in het vertroebeld voetbalklimaat dat momenteel op het Kiel heerst, nog tot een hartversterkende prestatie in staat is. Dat is alleen maar koren op de molen van diegenen die beweren dat de Antwerpse paars-witten een heel eind beneden hun waarde waarde gerangschikt staan. Dat is dan weer een ander verhaal. Wat er ook van zij, tegen de achtergrond van een onverbiddellijke machtsstrijd binnen het bestuur en gezien de niet onberispelijke sfeer binnen de spelersgroep, was de verrichting van de Mannekens beslist positief. Een bewijs dat de derby tegen R Antwerp FC meer dan welke andere wedstrijd in staat is de krachten binnen de paars-witte spelersgroep te mobiliseren.
De krachten én het talent, want met Simon Tahamata liep de beste man tussen de lijnen in het KBVAV-kamp en het geboden spektakel scoorde vooral hoog op het voetbaltechnische vlak. Met bij R Antwerp FC ook Frans van Rooij in een hoofdrol. KBVAV-R Antwerp FC was een sportieve derby, mede de verdienste van scheidsrechter Van den Wyngaert. Hij voelde de wedstrijd prima aan en werd daarnaast met enkele moeilijke situaties in de beide rechthoeken geconfronteerd. Voor geen ervan floot de Antwerpse ref strafschop, al brachten de TV-beelden achteraf wel duidelijkheid over het handspel van Pascal Plovie diep in de tweede periode. Het brengt ons meteen bij de fazes die uiteindelijk over winst en verlies beslist hebben. Dat waren er al met al niet zoveel, vermits beide teams mekaar lange tijd in evenwicht hielden.
Halfweg die eerste periode situeerde zich een schicht van Harry Cnops die door Kerremans knap onder de deklat werd weggebokst. Gewoon schitterend was de halve omhaal waarmee Wellens wat later de deklat trof. De poging verdiende een doelpunt. De openingstreffer viel een beetje tegen de verwachtingen in, want in een periode van licht KBVAV-overwicht, aan de overzijde. Rudi Smidts was mee in het offensief getrokken. Hij mocht even zijn gangetje gaan in het strafschopgebied. Dat was genoeg om Kerremans tegenvoets het nakijken te geven. Een 0-1 voorsprong, die nog verdubbeld had kunnen worden toen Kerremans vlak daarop al of niet foutief in de voeten van Hans-Peter Lehnhoff moest. De Duitser ging neer. Van den Wyngaert had geen overtreding gezien.
Na de herneming kregen we een sterk KBVAV-getint vierde kwartier. Met drie hoekschoppen op rij en een harde kopbal van Talbut die door Wim De Coninck met veel bravoure weggeranseld werd. Hoe Simon Tahamata ook zwoegde, de Antwerpverdediging met Pascal Plovie had telkens het laatste woord. Eén keer had KBVAV misschien recht op een penalty. Pascal Plovie sloeg ongestraft een voorzet van de Molukker in hoekschop. Daar had de thuisploeg langzij kunnen komen. Het gebeurde dus niet en de paars-witten moesten risico's blijven nemen. Dat werd in de slotminuten tegen een vooral op het middenveld fysiek sterker R Antwerp FC afgestraft met een tweede goal van Frans van Rooij, die een lange voorzet van H.P. Lehnhoff aan de tweede paal binnenkopte en zo de strijd definitief in het voordeel van R Antwerp FC besliste (Luk Luyten - GvA - 21/03/1988).
|
