Frans van Rooij scoort al in de eerste minuut
EKEREN - Na zijn knappe Europese wedstrijd tegen 1.FC Köln had R Antwerp FC zondagmiddag het geluk om tegen Germinal de twee punten uit de idyllische omgeving van het Veltwijckpark te ontvoeren. Immers, al na amper 16 seconden en zonder dat ook maar één Germinalspeler de bal had geraakt, belandde dat ronde ding op de stip. Volgens ref Sandra was de meteen na de aftrap diep in het Ekerse strafschopgebied doorgedrongen Wim Kiekens net voor hij wou afdrukken ten val gebracht door een tussenkomst van Bartholomeeusen. Deze laatste stond nog met het schuim op de lippen van machteloze woede toen Frans van Rooij vanop elf meter voorbij Huysmans schoot.
Zoals de plaatselijke trainer Desaeyere na de match aangaf, had deze vroege opdoffer voor zijn ploeg het effect van een uppercut. Zonder de als vervanger van Vos aangetrokken, gekwetste West-Duitser Schmöller en zonder geelgeschorste Hofmans was Germinal met een onthoofde aanval aan de derby moeten beginnen. Tot overmaat van ramp was ook Abeels niet in zijn dagje. Hij slaagde er geen moment in weerwraak te nemen op zijn vorige week te Waregem zo fel aangevochten vervanging. Dit keer mocht hij van Desaeyere de negentig minuten volmaken. maar waren het veeleer de Germinalsupporters die na iedere mislukte actie van de Limburger luidkeels diens vervanging opeisten.
Ze gaven daarmee blijk over een kort geheugen te beschikken, want in de heenronde was diezelfde Abeels meer dan eens de uitblinker van zijn ploeg geweest. Hij had toen de steun van Henk Vos om ruimte te scheppen voor zijn vernietigende raids.
Nog spannend
Zondag daarentegen geraakte Abeels zelden uit de greep van zijn bewaker Rudi Smidts. Kreeg hij zelden of nooit steun van een ploeg die de hele eerste periode bleek aangeslagen van het vroege Antwerpdoelpunt. Voor de rood-witten was die prille voltreffer vanzelfsprekend een gouden zaak. Het liet de Great Old toe om na het krachtenslopend duel met 1.FC Köln, de zaken rustig te controleren. Toen Raph. Quaranta bovendien op slag van rust met een ver schot uitpakte, dat rot van effect naast de hopeloos grabbelende Huysmans binnendraaide, achtte men de match zo goed als gespeeld.
Dat was buiten Germinal gerekend dat na peptalk van Desaeyere tijdens de rustpauze met opgestroopte mouwen uit de vestiaire kwam gelopen. Toen Bartholomeeusen aan het uur de bal op het voorhoofd van de sterk spelende Nederlander Brandts schilderde en de rode stopper de aansluitingstreffer inknikte, werd de derby, beter laat dan nooit, nog een duel op het scherp van de snee. Zeker nadat Sabadini nog dicht bij de gelijkmaker kwam. Het alles of niets-offensief van de plaatselijken hield natuurlijk ook enorme risico's in. Huysmans voorkwam wel scherpe pogingen van Alex Czerniatynski met een dichte kopbal en Frans van Rooij op vrijschop.
Hij moest zich toch gewonnen geven toen Frans van Rooij in de rumoerige slotminuten uitpakte met een inswingende hoekschop, die Hans-Peter Lehnhoff intipte (Walter Geboers - Het Nieuwsblad - 26/03/1990).
|
