Het mag geen schande zijn
Deurne - R Antwerp FC verliest van RSC Anderlecht: het mag geen schande zijn. Paars-wit is, hoe men het draait of keert, Belgische top. Rood-wit wil zo snel mogelijk terug naar de subtop. Na wat we gisteren zagen, weten we dat de jongens op de goede weg zijn. Met kerels als Igor Nikolovski, de tegen RSC Anderlecht debuterende Sandro Da Silva, Anderlecht-huurling Manu Karagiannis en Gouram Makaev in het elftal heeft R.A.F.C. aan voetballend vermogen gewonnen. Tegen de ploeg van Johan Boskamp werd geprobeerd het spel te maken. We blazen de loftrompet voor George Kessler en de zijnen. Dat de Great Old uiteindelijk vrede moest nemen met een nederlaag, had alles te maken met concentratieverlies gekoppeld aan het weggeven van ruimte door de Antwerp-bende en de klasse van een trosje Anderlechtenaars.
lets minder dan een halfuur bleef er nog te gaan toen RSC Anderlecht-libero Suad Katana door scheidsrechter Frans Van den Wyngaert werd uitgesloten. Twee keer geel, eerst voor handspel, later voor een behoorlijk zware overtreding op Manu Godfroid, deed Katana bleek worden. Babayaro fleurde op. De Nigeriaan mocht de Brusselse verdediging gaan organiseren. Hij deed dat met bravoure. Manu Karagiannis, niet zo lang geleden teammaat van 'Baba', moffelde na afloop de naam Babayaro en het woord wereldklasse zelfs in een en dezelfde volzin. Goed, tegen tien Brusselaars zouden de mannen van de Bosail de klus wel klaren, zo werd gedacht. Niet ten onrechte, want tijdens de eerste vijfenveertig minuten was R.A.F.C. de betere ploeg geweest. Manu Karagiannis had weliswaar de handen vol met Zetterberg, maar hij speelde niet slecht. Achteraan duwden Wim Kiekens, Geert Emmerechts, Igor Nikolovski en Rudi Smidts de Anderlechtspitsen van het voor het eerst door Aleks Klak verdedigde doel weg. Enkel het creëren van doelrijpe kansen bleek een, wat later zou blijken, onoplosbaar probleem.
R.A.F.C. ging diep in de tweede helft echter in de fout. De concentratie achteraan verslapte, de ruimte die werd weggegeven was te groot. Zetterberg, Boffin en De Bilde zagen dit en maakten verduiveld goed gebruik van wat ze werd aangeboden. Zo liep Zetterberg Geert Emmerechts, nochtans opnieuw uitstekend als mandekker, voorbij. Het schot van de Zweed werd door de nieuwe Poolse Antwerpkeeper Aleksander Klak (stevige vent, geen angst, goed debuut) weggeveegd. Het weerwerk van de doelman stopte voor de voet van De Bilde: 0-1. Later snelde Boffin op links weg. Wim Kiekens probeerde nog iets dat op appel voor buitenspel leek, maar Boffin lachte mee met de naar Wim Kiekens wuivende lijnrechter en werkte af. Drie minuten bleven er toen nog te spelen, 0-2, match gedaan. Aleks Klak had tussendoor de spanning in de wedstrijd gehouden. Zijn overbuur De Vlieger werd zelden aan het werk gezet. De goede wil ontbrak bij R.A.F.C. zeker niet. De bereidheid tot bewegen was groot, de zin om te werken enorm. De thuisploeg had alleen iets minder van dat wat RSC Anderlecht de overwinning opleverde: klasse.
Edoch, de competitie '96-'97 lijkt voor R.A.F.C. nu pas echt gestart. Aleks Klak bewees een doelman met inhoud te zijn. Igor Nikolovski groeit in zijn rol als libero, de Macedoniër speelde een 'dikke' match. De Braziliaan Sandro Da Silva kan voetballen. Voor hem vragen ze bij R.A.F.C. nog wat tijd. Van de anderen weten we wat ze kunnen. George Kessler en Ratko Svilar zijn aan het bouwen aan een ploeg die vooral aanvallend wil voetballen. Nu bleven de inspanningen zonder resultaat. Als straks Cisse Severeyns en co de bal wel in kansrijke positie toegespeeld krijgen, zullen de overwinningen volgen. Zeker weten (Luk De Ranter - GvA - 16/09/1996).
|
