Werken aan een verloren zaak
Deurne - "De enige kans om nu nog Europees te spelen, is dat morgen zowel KFC Germinal Ekeren als R Standard CL verliezen," grapte Geert Emmerechts na afloop van de sobere R Antwerp FC-Cercle Brugge KSV. De rood-witten werkten aan een verloren zaak.
Slechts een paar duizend dapperen trotseerden zaterdagavond de ijzige koude. Uit de commentaren van de stadionspeaker konden ze afleiden dat Patrick Schrooten niet klaar was en dat Wim Kiekens, hersenschudding of niet, op de bank zat. De Cerclefans wisten dat ze het zonder vrijschopspecialist Karacic moesten stellen. Een 20-meterschot van Rudi Smidts werd door Feys knap over de dwarsbalk geduwd. Weber knalde vanop even grote afstand voorbij doelman Karoly Gelei. Meteen nummer 18 voor Weber. "Als we die maar kunnen houden," zuchtte trainer Lagrou. Een actie van Rooij-Broeckaert-Czerniatynski leverde Alex de gelijkmaker en zijn persoonlijke zevende treffer op.
Niet slecht voor iemand die af en toe mag meedoen. Hoewel, Nico Claesen zat al die tijd op de bank zijn 9 stuks na te tellen. Seconden voor de rust vond Denil de koele afwerker Weber die zijn totaal op 19 bracht. "Die gaan we niet kunnen houden," kreunde Lagrou. Nico Broeckaert, niet te verwarren met naamgenoot Geert die goed speelde, bleef na rust binnen voor Wim Kiekens. Op het uur sensatie. Mohammed Lashaf stuurde Hans-Peter Lehnhoff diep. Doelman Feys verliet zijn gebied en snelde de Duitser tegemoet. Hij had het kunnen weten, niemand loopt sneller dan de Antwerpmiddenvelder. De botsing was spectaculair. Hans-Peter Lehnhoff leek wel Peter Pan. De hoge vlucht eindigde in een nogal bruuske landing.
Scheidsrechter Grayet floot onmiddellijk voor fout en wachtte dan vrij lang om uiteindelijk dan toch een rood karton onder de keepersneus te duwen. "Onwaarschijnlijk, ik heb Lehnhoff niet geraakt. De televisiebeelden zullen het duidelijk aantonen," jammerde Feys in de kleedkamer. "De camera stond goed opgesteld, er zal geen twijfel zijn." Hans-Peter Lehnhoff liet ons in de Antwerpkleedkamer zijn zwaar gehavende enkel zien. "Was dat er misschien naast? Had Feys me nog met de handen neergehaald, maar neen, hij kwam met de benen op me ingevlogen. Het is kiezen op zo'n moment, als ik me niet de lucht in gooi dan ben ik mijn been kwijt."
"Ik wilde die jongen geen rode kaart aansmeren, het was gewoon een fout. En wat de tv betreft, de BRT was hier niet. Feys heeft Duitse cameramensen gezien die een reportage kwamen maken." Mestdagh zette zich na dit wapenfeit in doel, stelde de muur op en zag hoe Frans van Rooij door het kleinste gaatje de weg naar 2-2 vond (Roger Vlemings - GvA - 22/04/1991).
|
