Ondanks een kerstgeschenk vanwege Lecomte
Rocourt — Ondanks enkele erg twijfelachtige beslissingen van ref Javaux en een enorme blunder van doelman Lecomte, is RFC de Liège er uiteindelijk toch nog in geslaagd de maat te nemen van R Antwerp FC. Dat een scheidsrechter niet meteen met alle doodzonden ter wereld moet overladen worden, vinden wij maar een normale zaak. Binnen een fractie van een seconde een soms belangrijke beslissing moeten nemen, is immers geen sinecure. Toch dient de man in het zwart bekwaam te zijn een duidelijke overtreding in de grote rechthoek als dusdanig te evalueren en zijn verantwoordelijkheid te nemen.
Op de Luikse hoogvlakte bleek de spelleider zaterdagavond daartoe niet in staat en onthield hij de thuisploeg tijdens de eerste helft liefst twee strafschoppen. Wie de beelden achteraf op tv gezien heeft, zal trouwens tot dezelfde conclusie gekomen zijn als de toeschouwers ter plaatse. Zowel Varga als Ikpeba werden door Kari Ukkonen en Wim Kiekens langs achteren en foutief af gestopt. Telkens bleef de verantwoorde sanctie echter uit. Erg voor de thuisploeg was dat vooral omdat haar overwicht tijdens de eerste helft voor het overige in weinig doelgevaar omgezet werd. De Luikenaars beheersten inderdaad het wedstrijdgebeuren, konden buiten twee vermelde fasen echter zelden dreigen.
De Sinjoren van hun kant brachten er 45 minuten lang aanvallend weinig van terecht. Czernia geraakte haast nooit uit de greep van een uitstekende Giusto, terwijl Hans-Peter Lehnhoff door Deflandre voor een groot gedeelte uit de wedstrijd gehouden werd. Cisse Severeyns diende bijna doorlopend zijn meerdere te erkennen in Wégria. Niettemin mochten de gasten met een 0-1 voorsprong gaan rusten. Een minuut voor de pauze zag de man in het zwart een fout van Giusto op Czernia. Vanop wel veertig meter vond H.-P. Lehnhoff de opening met de welwillende hulp van Lecomte. De Luikse portier liet het alles behalve gevaarlijke balletje immers op een lullige manier door de handen glippen.
Na de koffie kwamen de bezoekers sterker opzetten dan tijdens de eerste helft, maar toch kreeg de thuisploeg nu al vlug waarop ze recht had. Na een knappe steekpas van Arnold zette Ikpeba gepast voor doel. Daar stond Varga op de goede plaats om de bordjes in evenwicht te brengen. Vanzelfsprekend geloofden de Marijntjes er nu weer 100% in. Een kwartier later kregen zij loon naar werken. Rudi Taeymans ontzette met het hoofd in de voeten van Ikpeba en met een parel van een dropschot bracht hij zijn team op voorsprong.
Voor beide doelmonden noteerden we daarna nog enkele prangende standjes, maar de 2-1 cijfers bleven op het scorebord (G.T. - GvA - 21/12/1992).
Gerechtigheid met vertraging
ROCOURT — RFC Luik deed zaterdag tegen R Antwerp FC een uitstekende zaak. Door de overwinning tegen de Sinjoren totaliseren de Marijntjes nu vijftien punten uit de heenronde en dat volstaat voorlopig om een veilige kloof te slaan met de degradatiezone. Hoewel de thuisploeg van bij het begin de touwtjes stevig in handen pakte en een nadrukkelijk overwicht demonstreerde, scheelde het toch geen haar of ze waren eraan geweest voor de moeite. Toen R Antwerp FC tegen de gang van het spel in net voor rust op voorsprong klom, gaven de meeste toeschouwers geen sikkepit meer voor de Luikse winstkansen. Vooral ook omdat de scheidsrechter niet echt in zijn dagje was en zich op enkele zeer aanvechtbare beslissingen liet betrappen.
De Luikenaars vochten eendrachtig terug. Toch was het allemaal veel eenvoudiger geweest als de thuisploeg al in de eerste helft gekregen had waar ze recht op had: Na goed een kwartier zette Varga zijn bewaker kompleet in de wind en stevende recht of op doel. Kari Ukkonen trapte hem in de grote rechthoek langs achter aan en de Joegoslaaf ging languit neer. Het alom verwachte fluitsignaal weerklonk niet, hoewel het stadion een duidelijke strafschop zag. Even voorbij het half uur spurtte Ikpeba als de wind achter een diepe bal aan. Een venijnig tikje van Wim Kiekens volstond om ook hem ten val te brengen. Opnieuw gebaarde ref Javaux van krommen haas, ondanks hevig protest van de Luikse spelers en verontwaardigd geloei op de tribunes.
Op slag van rust nog dit: R.A.F.C. geraakte zowaar voor het eerst over de middellijn. Czernia lokte Giusto in een professionele fout. H.-P. Lehnhoff lepelde de vrije trap keihard over de muur. Lecomte grabbelde vergeefs naar het gladde leer. 0-1. Van een koude douche gesproken.
Na de herneming was R.A.F.C. tuk op een snelle tweede goal. Het pleit voor de Luikenaars dat ze vol overgave terugknokten en de bezoekers werden al vlug in verdediging teruggedrongen. Arnold stuurde Ikpeba weg langs de zijlijn, die gooide de bal mooi voor de pot waar het voor Varga een koud kunstje was om de gelijkmaker binnen te schuiven. Een keer was R.A.F.C. daarna nog gevaarlijk toen een hoekschop van Didier Segers tegen drie, vier spelers aankaatste en zo bijna in doel verdween. Een aandringend RFC Luik kreeg uiteindelijk waar het recht op had. Rudi Taeymans kreeg de bal in verdediging slecht ontzet zodat hij in de voeten van Ikpeba belandde.
Die aarzelde geen sekonde en lepelde met een enig mooi dropshot zijn twaalfde competitietreffer tegen het net. Daarna schoot hij in een trek door naar de zijlijn waar hij door de maats en trainer Gerets uitbundig geknuffeld werd. Luik herademde. Varga geraakte naar het einde toe nog dicht bij nummer drie, maar niemand morde erover dat die gemist werd. Na de doorstane commotie waren de Luikenaars immers al te blij dat gerechtigheid uiteindelijk toch had gezegevierd (Annemie Sneyers - Het Nieuwsblad - 21/12/1992).
"Beste ploeg won" (Walter Meeuws)
Rocourt — Walter Meeuws toonde zich na afloop op de Luikse hoogvlakte een sportief verliezer. "RFC Luik was de betere ploeg en won verdiend. Anderzijds moet ik toch stellen dat onze nederlaag te vermijden was. Het is niet normaal dat wij na het enorme geschenk van Lecomte de partij na de rust niet hebben kunnen beheersen. Daarbij was het onze bedoeling na de rust vlug aan een 0-2 voorsprong te geraken. Spijtig genoeg bleken we daartoe niet in staat."
Drooglegging
Vorige vrijdag stond in onze krant al te lezen dat RFC Luik door de handelsrechtbank verbod kreeg opgelegd om in kantines en receptiezaal verder nog Diekirch te schenken. Het gevolg hiervan was dat er zaterdagavond in Rocourt helemaal geen bier te verkrijgen was. De kantines bleven zelfs gesloten en dat gaf een doodse, lugubere indruk voor aanvang van de
match. Vraag is nu echter of RFC Luik door die drooglegging aan de boete van twee miljoen per wedstrijd ontsnapt is. Het vonnis gaf immers ook aan dat de publiciteitspanelen van Diekirch moesten verwijderd worden en dat was niet gebeurd. Wellicht zal het beroep dat RFC Luik aantekende tegen het vonnis in kwestie, al volgende dinsdag behandeld worden (G.T. - GvA - 21/12/1992)
|
