Geen twee zonder drie, zal Sporting-coach Mazzu de afgelopen weken en dagen gedacht hebben na de dubbele overwinning het voorbije seizoen van zijn kleuren tegen de latere kampioen. Hoewel de Karolo's de voorgaande speeldag van 6 oktober de thuiswedstrijd tegen promovendus RWDM hadden gewonnen, leidde het denkwerk toch tot een mini-makeover van diens elftal. Zo moest Ilaimaharitra dit keer het voorbereidende werk en als het kon nog iets meer opknappen voor spits Stulic en dus verdwenen Zorgane en Dabagh naar de immer woelige dug-out van het Stade du Pays de Charleroi. Antwerpcoach Mark van Bommel mocht samen met zijn staf in de loop van de voorbije week zijn internationals opnieuw verwelkomen op training. Ook enkele van de langduriger geblesseerden sloten voor korte of langere tijd aan bij de arbeid onder diens leiding. Hoewel er opnieuw een midweekopdracht op de kalender ingeschreven staat, geen wijzigingen bij het begin van de partij in de rood-witte basis na de vlot gewonnen partij tegen KAS Eupen.
Hoewel het publiek erg respectvol reageerde op het herdenkingsmoment van de slachtoffers van de aanslag van eerder de week in Brussel, maakte scheidsrechter De Cremer er al voortijdig een einde aan. De toss had uitgewezen dat Royal Antwerp FC de partij op gang mocht brengen en dus bracht Vincent Janssen als eerste de bal aan het rollen. Sporting kroop naar het evenbeeld van haar coach achter de bal en dus ging de Great Old, in vocale aanmoediging zeer tegengewerkt door een bende luidruchtige trommels, met de bal aan de slag. Eerst nog wat onzeker, maar eens Mandela Keita mee de lijnen kon uitzetten, ging de klem over het middenveld. Hoger op het terrein wachtte de zwart-witte tegenstand. Jurgen Ekkelenkamp was de eerste om een grondscherend schot af te vuren richting Koffi. Morioka, ouderdomsdeken bij de Zebra's, probeerde zijn team de andere kant op te stuwen en zo moest Jean Butez zich even later bukken om een poging richting korte hoek van Rogelj op te rapen. Knezevic testte het textiel van Vincent Janssen en werd daarvoor beloond met de gele kaart van De Cremer, warrig in zijn leiding en als het kon ook even in de weg lopende van de actie van de thuisploeg. Het zou later in de partij de rechtstreekse voorbereiding zijn van het openingsdoelpunt van de avond, maar dan tikte de klok al enige minuten van de tweede periode weg. Balbezit voor de bezoekers leidde tot enkele hoekschoppen voor Owen Wijndal ter rechterzijde. Van de weeromstuit zorgde de thuisploeg voor enkele knallen vanop afstand die te snel hoogte vonden. De dubbele nul illustreerde enkel de efficiëntie voor doel, niet het percentage in balbezit van de Great Old.
De tweede periode startte veelbelovend. Vertrokken bij een plukbal van Jean Butez, kwam de bal dus via o.a. Arthur Vermeeren, Jelle Bataille, Arbnor Muja en Owen Wijndal op hoogte bij Jurgen Ekkelenkamp voor een keiharde kopslag links naast het doel van Koffi. Liep de scheidsrechter vervolgens in de weg van de lokale opbouw, diens scheidsrechtersbal op een totaal verkeerde plaats, zette via Ilaimaharitra en Morioka de linkerflank open voor Dragsnes die aan de tweede paal Stulic vond voor de lokale voorsprong. Royal Antwerp FC had al vroeg in de partij Mandela Keita na een onbestrafte (!) aanslag moeten vervangen, toog in de achtervolging. Zo rond de tiende minuut vond Toby Alderweireld de spurtende Jurgen Ekkelenkamp die overhoeks in doel besloot. Appel voor handspel in de rood-witte rechthoek werd vanuit Basecamp Tubize door Visser op de stip geplaatst. De lokale stadionomroeper kreeg er nauwelijks genoeg van de naam van Ilaimaharitra door het publiek door het stadion te laten galmen. In de slotfase mocht hij dat nogmaals overdoen na een overduidelijke schwalbe die door publiekslieveling van de thuisploegen De Cremer via de stip in doel werd geblazen. Ondertussen was de rood-witte technische staf aan het werk gegaan, al zouden beide hoofdtrainers het einde van de partij niet halen in de immer woelige dug-outs van het Stade du Pays de Charleroi. Nauwelijks op het terrein of Chidera Ejuke liep de zwart-witte verdediging uit verband, maar belandde helaas op de vuisten van Koffi. George Ilenikhena, ook geen gemakkelijke naam voor welke stadionomroeper ook, knalde de tweede gelijkmaker van de avond hoog tegen de touwen. Toch zouden technische staf, spelersgroep en twaalfde man met de nederlaag huiswaarts moeten! |
