De weken van de climax zijn in volle gang. In Westerlo en Seraing zijn ze nog aan het bijkomen van het feestgedruis, terwijl aan de top van de Jupiler Pro League interessante tweeluiken geprogrammeerd stonden tussen Union Saint Gilloise en Club Brugge KV voor de titel. De duels tussen Royal Antwerp FC en Royal Sporting Club Anderlecht moeten uitsluitsel brengen over de derde plaats in de ranking en Europees voetbal voor komend seizoen veiligstellen. Emoties vochten bij de Antwerpse en Brusselse fans om voorrang, maar beide traditieclubs hebben een probleem om de ambitieuze doelstellingen te behalen. Hun spel is kwetsbaar, de overwinningen zijn moeizaam tot stand gekomen, de personele problemen acuut. Na negentig minuten demonstratievoetbal lijkt de meest prestigieuze club van het land op weg naar Europa. De Brusselse trots werd door de thuisploeg helaas geen strobreed in de weg gelegd. Door de onvolwassenheid op fysiek, mentaal, technisch en tactisch vlak was de Great Old een hapklare brok voor de hoofdstedelingen.
In een zonovergoten volle Bosuilkuip bracht Brian Priske Pedersen één wijziging aan het basiselftal dat Union Saint Gilloise de vorige speelronde op een remise hield. Met Abdoulaye Seck werd voor drie centrale verdedigers gekozen en Dinis Almeida begon dus op de bank. Bij de Brusselaars moest keeper Van Crombrugge forfait geven. De jonge Nederlandse goalie Verbruggen haalde zodoende het basisteam, maar er was tegelijk geen plek voor Verschaeren en Lior Refaelov. Scheidrechter Lardot floot de wedstrijd op gang. Tijdens de eerste tien minuten was er behoudens wat risicoloos middenveldspel met veel duels amper iets te beleven. Het meeste balbezit was er voor de thuisploeg. De eerste dreiging ging uit van Amuzu, meteen het begin van het defensieve geklungel van stamnummer één. Na de teruglegger van Abdoulaye Seck gingen Jean Butez en Dorian Dessoleil de mist in bij het uitvoetballen. Zirkzee profiteerde om zijn collega Amuzu een schietrijpe kans aan te bieden. Hij nam het geschenk in alle dankbaarheid aan en bracht meteen zijn team in pole position. De Great Old bracht de partij in evenwicht, maar tot wenkende kansen leidde dat niet. Halfslachtige pogingen van Michael Frey en Radja Nainggolan werden simpel tegengehouden door een vertrouwen uitstralende Verbruggen. De Reds verzuimden om hoog druk te zetten en als ze het toch eens deden dan was Hoedt er om het gevaar in te dammen en uit te voetballen. Michael Frey ging dan nog eens voor eigen glorie. Het was wachten tot net voor het rustsignaal voor beide elftallen nog aanspraak maakten op een doelrijpe kans. Voor de thuisclub was dat een pegel vanop 25 meter van Radja Nainggolan, voor de bezoekers trof Arnstad de verste staak.
Een bolwassing kregen onze Reds ongetwijfeld voor hun apathie en gebrek aan creativiteit van coach Brian Priske Pedersen. De oefenmeester schakelde na de kampwissel over op een viermansdefensie. Wingback Jelle Bataille bleef in de kleedkamer. Michel-Ange Balikwisha moest voor meer offensieve impulsen zorgen. Met Manuel Benson en Michel Ange Balikwisha op de flanken en nog slechts twee centrale verdedigers is dat vragen om moeilijkheden en die kwamen er weldra. Het defensief kwartet met Dorian Dessoleil en Sam Vines werden bij de drie Brusselse doelpunten in een tijdspanne van zeven minuten voor joker gezet. Het doelpunt van Zirkzee en twee verdere doelpunten van Amuzu bezegelden het lot van de Antwerpenaren. Anderlechtaanvaller Kouamé slaagde er zelfs in om drie assists af te leveren voor zijn ploeggenoten. De bepaald niet trefzekere Amuzu in het huidige seizoen mocht zelfs ongestoord een hattrick scoren. Gelukkig waren er wel de reddende stemmen van het Bosuilpubliek. Met een minutenlange Royal Antwerp Football Club wisten ze zelfs neutrale waarnemers te charmeren. In 20 minuten tijd werd het hele repertoire van de Zegemarsch tot de Strangers ten gehore gebracht. Een pluim voor de supporters. Op het veld was er na de veelvuldige vervangingen van beide coaches weinig te zien. Kompany deed in de 62e minuut zelfs een viervoudige wissel. De getergde thuiscoach had even tevoren Pieter Gerkens en Ally Samatta tussen de lijnen gestuurd. Later volgden ook Koji Miyoshi en Pierre Dwomoh, die een opvallende en gesmaakte prestatie neerzette. Gedragen door het gezond fanatieke thuispubliek kon de Great Old enkel corners afdwingen. Op een vrije trap leek Dorian Dessoleil zelfs de eerredder aan te tekenen. Een wedstrijd om snel te vergeten, de return wacht donderdag immers al. In het Lotto Park hoopt Brian Priske Pedersen op een betere repliek van zijn falanx. Just be there! |
- 53' 