Matig in de eerste twee wedstrijden van de competitie, beterschap in de Europese confrontaties en uiteindelijk top met swingend champagnevoetbal tegen vice-kampioen KRC Genk op een heerlijke woensdagavond in een volgepakt Bosuilstadion. De weg naar een succesrijk vervolg in de competitie ligt helemaal open. Na een spektakelstuk heeft Brian Priske Pedersen zijn club op een fraaie derde plaats in de Jupiler Pro League ranking geparkeerd. De Deense coach zette Royal Antwerp FC in twee maanden tijd volledig naar zijn hand. Hoe heeft hij dat gedaan? "Ik heb mijn visie op de spelers geprojecteerd. Daarna is het altijd afwachten, want als ze jou niet accepteren, wordt het moeilijk. Vanaf dag één had ik het idee dat zij graag volgens mijn spelprincipes hun kunnen aan het fantastische Bosuilpubliek willen tonen. Na een aarzelende eerste 20 minuten hebben we met een groot strijdershart, veel passie en grinta de wedstrijd doen kantelen."
Inderdaad, op de eerste 20 minuten na speelde de Great Old woensdagavond de fiere Genkies van de mat. De thuisploeg speelde in een hoog tempo, met een uitstekende veldbezetting en vooral heel veel beweging en goesting. De doelpunten waren exemplarisch voor de intenties van de falanx van coach Brian Priske Pedersen. De waarde van de doelpunten school in de schoonheid, want alles ging er aan vooraf: druk zetten, omschakelen, combineren, overzicht bewaren en scoren. Tot groot jolijt van 15000 enthousiaste supporters, van wie de helft hun plaats mochten innemen op de nieuwe sfeertribune achter het doel.
Met gemiddeld vijf doelpunten per wedstrijd waren de meest recente wedstrijden tussen beide clubs doelpuntenfestijnen. De clash tussen de nummers twee en drie van het afgelopen seizoen beloofde op die trend in te pikken. KRC Genk had vier van zijn laatste vijf wedstrijden gewonnen en kon bij winst de koppositie in de ranking overnemen. Stamnummer 1 kon, met jarige Faris Haroun in de dug-out, in het best denkbare scenario naar de derde plaats klimmen. Van den Brom had tegen S.T.V.V. een halve ploeg laten rusten. Hij koos nu wel voor zijn type-elftal. Brian Priske Pedersen was bescheidener in zijn aanpassingen. Pieter Gerkens en Jelle Bataille verschenen wel in de startersrij en er was dus voor Ally Samatta en Aurélio Ulineia Buta een bankzittersstattuut weggelegd. De topper begon voortvarend langs beide kanten met een openingskwartier waarin de bezoekers het meest academische voetbal brachten. De thuisploeg teerde op inzet, passie en werklust. De afstemming tussen de flankspelers Ritchie De Laet en Victor Fischer was in het eerste deel van de wedstrijd niet optimaal. Daarvan konden de Limburgers profiteren om via de aalvlugge Ito uit te breken. De Japanner vond in targetman Onuachu een ideaal aanspeelpunt en afwerker. Hoewel ex-Genkie Pieter Gerkens de eerste kans van de wedstrijd afgeblokt zag door Lucumi, was het dus de fusieclub die via de vriendelijke reus de score opende. Op basis van het spelverloop was dat te billijken. Na een omzetting in de verdedigende stellingen werden de Genkse aanvallen vakkundig geneutraliseerd. En dan ontbonden cultuurbewakers Ritchie De Laet en Birger Verstraete hun duivels. De kapitein kon na 27 minuten een afgeweerde bal vanop de rand van het strafschopgebied met een perfect schot vanuit de draaibeweging de bal in doel deponeren. Tien minuten later werd Birger Verstraete door Eiting foutief neergehaald in de 25-meterzone voor het vijandelijke doel. Was er vorig seizoen Lior Refaelov, nu kan je dat klusje overlaten aan metronoom Birger Verstraete. Toptalent Vandevoordt zette een passje naar links. De Antwerpspeler krulde de bal feilloos in de verste hoek. De gekke tien minuten werden een dol kwartier. Vier minuten voor het rustsignaal kon Birger Verstraete nogmaals oprukken en aanleggen. Het verraderlijke schot kon enkel gepareerd worden door de jonge uitdoelman. De goedgevolgde Koji Miyoshi was er als bij om het leder in twee tijden over de doellijn te frommelen. Ook topschutter Michael Frey werd in het straatje gestuurd. De spits stuitte op Vandevoordt en werd daarbij duidelijk gehinderd. Van een schwalbe was dus zeker geen sprake. Een zich mateloos irritant profilerende referee Van Driessche bedacht de eerlijke Zwitser met een geel karton. Ook Ritchie De Laet werd op de valreep nog onrechtmatig geboekt en dat zou in het verdere matchverloop nog zijn consequenties hebben.
De tweede helft moesten de bezoekers wel alles op alles zetten. Ze kwamen vliegensvlug uit de kleedkamers om de achterstand zo snel mogelijk om te buigen. Een uitblinkende Jean Butez zou headers van Cuesta en Munoz feilloos pareren. Ook topspits Onuachu vond de Antwerpman op zijn weg. De roodwitten konden naar hartenlust omschakelen al maakten ze te weinig gebruik van de aangeboden ruimte. Gelukkig hielp Lucumi de thuisploeg aan een vierde treffer. Met een riskante laterale terugspeelbal verraste hij zijn doelman. De ingevallen Ally Samatta profiteerde om Gouden Stier Michael Frey een eenvoudige intikker te schenken. Zijn tiende al van het nog prille seizoen. De schaapjes waren op het droge, al moest de scheidsrechter dan nog even een hoofdrol vertolken. Toen een uitblinkende Dinis Almeida in duel ging met Onuachu, besloot de referee tot eenieders verbazing naar de stip te wijzen. Een koud kunstje voor de Genkse topschutter om vanop elfmeter de score te milderen. De Limburgers kregen even nieuwe energie. Een tweede gele kaart voor kapitein Ritchie De Laet hielp hen tijdens het eindoffensief. Om dat te beteugelen bracht Brian Priske Pedersen in de 85e minuut Aurélio Ulineia Buta, Abdouleye Seck en de jarige Faris Haroun op de wederom perfecte Bosuilmat. Een laatste poging van Thorstvedt werd verijdeld door een attente Jean Butez. De strijdliederen galmden van de tribunes. De lakmoesproef was geslaagd. De Great Old heef zich met champagnevoetbal op de derde plaats in de Jupiler Pro League genesteld. Nu bevestigen op zondagmiddag tegen seizoensrevelatie Royale Union Saint Gilloise. Met zijn allen naar het Dudenpark. Just be there! |
- 45' 
