Voetbal op topniveau in de Jupiler Pro League is een kwestie van het bespelen van de ruimte. Met hoeveel mensen val je aan en hoeveel blijven er achter de bal om de restverdediging op orde te hebben? Waar geeft tegenstander Sporting Lokeren ruimte weg en hoe profiteer je daarvan? Wat doe je wanneer je de bal verliest? Zet je meteen druk en wanneer zak je in? En tot waar? Als R.A.F.C. voor dat laatste kiest, dan wordt iets anders heel belangrijk: de onderlinge afstanden. Dan moeten de ruimtes namelijk klein zijn, anders kan je geen druk vooruit zetten op de opponent en de passlijnen afschermen. Het zijn technische en tactische zaken die de ervaren Roemeense stuurman Laszlo Bölöni in zijn tweede seizoen bij de Great Old bezighouden en week na week verder geperfectioneerd worden. Zaterdagavond op de Bosuil toonden de elf Antwerpse voetballers op het veld, de wisselspelers en ook iedereen in de organisatie dat ze de boodschap begrepen hebben. Dat is overigens een lange weg vol hindernissen die niet alleen recht omhoog loopt. Daar hoort soms ook een gedwongen stap achteruit bij. Een 2-0 nederlaag tegen STVV enkele weken geleden op het erbarmelijke kunstgrasplein van Stayen kan zo’n moment zijn waarop twijfels komen over de ingeslagen weg.
Zaterdagavond op de Bosuil kon iedereen vaststellen dat de nederlaag op Stayen zelfs geen barstje heeft gemaakt in de Antwerpse homogeniteit. Net als aan de Kehrweg beloonde de Great Old zich in de slotfase van drie gouden punten en blijft alzo op PO 1-koers. Met Didier Lamkel Ze en William Owusu in de starterself ten koste van Yehor Nazaryna (interlandverplichtingen) en de tot op heden onfortuinlijke Jonathan Bolingi was er vanaf de eerste minuut gerichte druk op de bal, werden de passlijnen afgeschermd en werd ernaar gestreefd een onderlinge afstand van maximaal 30 meter te handhaven, zowel verticaal (tussen spits Dieumerci Mbokani en centrale verdediger Dino Arslanagic) als horizontaal (tussen linksback Simen Juklerod en rechtsachter Aurélio Ulineia Buta). Op die manier versmachtte de thuisploeg in de eerste helft de Tricolores en dat leidde tot een tsunami aan doelkansen. Op de Royal Antwerp Day konden de aanwezige hockey en rugbyspelers naar hartenlust genieten van het geboden spektakel. Na drieminuten verschalkte aanvaller Miric bijna zijn eigen doelman Verhulst. Nog geen 500 seconden op de klok of Dieumerci Mbokani kon vrij uithalen na een mooie rush van een bedrijvige Aurélio Ulineia Buta. Het schot van de Congolees miste precisie. De bezoekers konden er alleen maar een kopslag van Ben Harush op een zeldzame corner tegenover stellen.
Aan de overzijde een dubbelpass tussen Ivo Dos Santos Rodrigues en Aurélio Ulineia Buta die via de binnenbaan soleerde richting doel. Zijn doelpoging zoefde nipt langs de staak. De Tricolores hadden heel veel overtredingen nodig om de Antwerpse offensieve pletwals te ontregelen. Steeds gooide een bezoekende verdediger zich in de baan van de schoten richting Verhulst. Vooral Lior Refaelov liet zich met afstandsschoten, infiltraties en hoekschoppen van zijn beste kant zien. Nadat ook Dieumerci Mbokani een teenlengte te kort kwam om een voorzetschot van publiekslieveling Ivo Dos Santos Rodrigues in doel te verlengen, openden de Reds de score. De bal kwam van achter naar voren, over elke linie, waarbij de helft van het team in balbezit kwam. De Wase verdediging werd uit verband gerukt, via een opvallende Didier Lamkel Ze en tussenstations Lior Refaelov en Dieumerci Mbokani belandde de bal in de voeten van Faris Haroun. De robuuste middenvelder brak de ban tot jolijt van de talrijke Antwerpgetrouwen op de vier tribunes. Ivo Dos Santos Rodrigues kon de score verdubbelen, zijn lobschotje likte de bovenkant van de dwarsligger. De thuisploeg werd al te karig beloond voor het dominante spel in de eerste periode.
Na de citroentjes hetzelfde spelbeeld. R.A.F.C. ging driftig op zoek naar de (bevrijdende)tweede treffer. De fusieclub verdedigde met man en macht. Een te korte terugspeelbal werd onderschept door Ivo Dos Santos Rodrigues maar de Portugees liet de wenkende kans onbenut. Een minuut later knalde Dieumerci Mbokani na een mooie individuele actie op de benen van Verhulst. Dan gebeurde wat niemand voor mogelijk hield. Een schot tussen de palen voor de Tricolores. En wat voor één! Steve de Ridder stak de gehele middenstrook oversteken, kon oprukken tot 25m voor doel en verschalkte met een gericht schot via de binnenkant van de paal Sinan Bolat. Er restte Stalnummer één nog een kwartier om een tweede treffer te netten. De oudste club van het land ging opportunistischer spelen met veel hoge ballen richting doelmond Verhulst. Nadat scheidsrechter Boterberg na herhaaldelijk tackelen van thuisspelers Overmeire eindelijk naar de kleedkamers had gestuurd met een tweede geel karton kon de echte powerplay beginnen. Met het inbrengen van Geoffry Hairemans; Amara Baby en Jonathan Bolingi werden de aanvallende intenties nog extra in de verf gezet. Acht minuten voor tijd viel dan ook de goal via topaankoop Lior Refaelov.
Het nummer elf kon van een gewonnen kopduel van targetspits Dieumerci Mbokani profiteren om de bal in volley staalhard voorbij een kansloze Verhulst in de bovenhoek te deponeren. Daarna vonden onze Reds het welletjes en gingen over tot controlevoetbal. Jammer genoeg werden de omschakelmomenten nauwelijks benut. De drie punten zijn evenwel binnen. Volgende week wacht een moeilijke verplaatsing naar Waasland-Beveren. De Waaslanders gingen vrijdagavond gelijkspelen in het Jan Breydelstadion en dat is weinigen gegeven. Just be there!
|
