Laszlo Bölöni wilde zaterdagavond tegen S.T.V.V. al de contouren zien van zijn elftal nieuwe stijl. De ervaren Roemeense coach wil geen tijd verspillen op weg naar een volgende succesvolle jaargang. Hij moet bouwen en grijpt terug op zijn ervaring bij gereputeerde buitenlandse clubs. Zijn werk verdient waardering. Met allesbehalve het grootste budget van het land bracht hij de promovendus snel in veilige haven. Even flirten met PO 1 en dan finishen in de nationale subtop. Laszlo Bölöni deed het door duidelijkheid te scheppen, een speelwijze te ontwikkelen die bij de club en het elftal past en elke dag scherpte te eisen van zijn spelersgroep.
Hoewel het winnen van PO2 nooit het doel was, kon de Great Old mits winst in het laatste thuisduel en verlies van de Tricolores zelfs nog aanspraak maken op de eerste plaats van de groep. Dat moest gebeuren met vier wijzigingen in de bezetting van de starterself. Sinan Bolat, Sébastien Siani, Reda Jaadi en Laurent Mendy moesten voor een impuls zorgen. Voor scheidsrechter Dierick de wedstrijd op gang blies, eerde de Great Old de Wembleyhelden van 1993. Dirigent Walter Meeuws en spelers Alex Czerniatynski, Hans Peter Lehnhoff, Wim Kiekens en alle anderen werden getrakteerd op een ovationeel applaus. Heden en toekomst vloeiden in elkaar over.
De gelijkenis tussen beide periodes is een Ploeg van ’t Stad waarin de teamgeest en de ontwikkelde speelwijze het verschil moesten maken. In een zinderende Bosuil, alweer gevuld met een 10 000 man tellende rood-witte armada, trok de thuisploeg verwoed ten aanval. Er ontbrak in de beginfase echter precisie in de laatste pass en enkele onzuiverheden in de opbouw zorgden ervoor dat Stamnummer 1 nog niet tot uitgespeelde kansen kwam. Wel weer dominant voetbal, maar zoals vaak in deze eindronde onvoldoende efficiënt in de afwerking. Zo kon een doorbraak van William Owusu geen medemaat vinden. Ook de twee afgedwongen corners na uitstekend infiltrerend werk van uitblinker Reda Jaadi kregen geen passend vervolg.
Op het kwartier kon onze Ghanese koning op vrijschop in twee tijden het doel van de onzekere keeper Pirard belagen. Een magnifiek uitgesponnen actie via Gouné Niangadou en Matheus Borges leverde een iets te hoge voorzet af richting de topscorer. Geoffry Hairemans schoot in kansrijke positie voorlangs. Een poeier van een erg bedrijvige Matheus Borges vloog over het vijandelijke doel. En dan ken je het verhaal van het deksel op de neus. Middenvelder Bezus kon met een listig passje de man met de blonde krullenbol afzonderen voor de kooi van Sinan Bolat. Jonathan Legear bewees dat hij in het strafschopgebied even handig is dan in een Texaco tankstation. Hij zette zijn ploeg op een gevleide voorsprong.
Daar bleef het niet bij. De thuisploeg moest even bekomen van de toegediende slag en de Haspengouwers roken bloed. Een crosspass van De Norre vond op de andere vleugel Legear, die de bal richting doel frommelde. Akpom maakte van een mistasten in defensie gebruik om de score met een krachtige header te verdubbelen. De huurling kon even later zelfs de score uitdiepen, maar zijn buffelstoot stierf op de paal. Daarna nam rood-wit terug de match in handen en het was een warrig fluitende scheidsrechter Dierick die een mildering van de score tegenwerkte. Kapitein De Petter ging met zijn studs op een eenzame hoogte richting gelaat van Ritchie De Laet, maar de talrijke protesten vonden geen gehoor bij de leidsman.
Een gevleide tussenscore voor de Kanaries aan de rust. De Haspengouwers waren leper, sluwer en efficiënter dan de poulains van Laszlo Bölöni. De tweede helft was amper begonnen of de aanvallende intenties van de thuisclub wierpen vruchten af. De sierlijke middenvelder Gouné Niangadou dreef de bal op, wachtte op het juiste moment om flankaanvaller Reda Jaadi aan te spelen. Met een ferme streep knalde de boezemvriend van Marouane Fellaini de bal voorbij een kansloze Truiense doelman. Wat dan volgde was een tsunami aan aanvallen van de Great Old. De bezoekers keilden de bal zinloos naar voren bij iedere gelegenheid en werden met technisch mooi voetbal van het spreekwoordelijke kastje naar de muur gespeeld.
Mooie kansen via kapitein Geoffry Hairemans verdienden een beter lot. Eerst vond het Antwerpproduct de buitenkant van de paal alvorens een mooie lobpass van Matheus Borges vanop zes meter te verramsjen. Ook Reda Jaadi leverde nog een hoog lobschot af, maar de tegenstander was taai en trok met tien verdedigende stellingen op. Met de nodige wissels aan beide kanten probeerden de coaches nieuw elan in de elftallen te pompen. De wissel van Dylan Batubinsika was evenwel te wijten aan blessure. De Kanaries konden door veel tijdrekken en overtredingen de Antwerpse offensieve pletwals ontregelen. Ook invallers Ivo Rodrigues en Jonathan Pitroipa konden ondanks verwoede pogingen het tij niet meer keren.
Sinds het begin van PO2 speelt de Great Old met een aangepaste tactische variant. In de plaats van de driehoek naar voren op het middenveld met twee controlerende spelers is de driehoek nu naar achteren gericht zodat twee creatieve spelers de aanvallers kunnen bijstaan om doelpunten te scoren. Met 22 doelpogingen is het bewijs geleverd dat de ommekeer in tactiek voor veel meer dreiging zorgt in de vijandelijke box. Nu moeten er alleen nog scorende middenvelders gevonden worden om dit spelsysteem te perfectioneren. Het Bosuilpubliek zag dat het goed was en beloonde de spelersgroep op de bekende Antwerpse strijdliederen en een beklijvende ‘You'll Never Walk Alone’ . Ook volgende week aan het zeitje zal het niet anders zijn bij de seizoensafsluiter. Just be there!
|
