Limburgse geeltjes verdienden meer
Sint-Truiden - Geen doelpunten in STVV - R Antwerp FC. Het had anders gekund. Vooral de thuisploeg deed er negentig minuten lang alles aan om de winterstop te laten volgen op een tweede thuisoverwinning. Het lukte niet. Vooral omdat de Antwerpdefensie met Rudi Smidts als gelegenheidslibero, sterk verdedigde. Ook omdat doelman Yves Van der Straeten besloten had om in zijn laatste wedstrijd van '94 de nul op het bord te houden. De Limburgse geeltjes verdienden meer dan het scoreloos gelijkspel. Bij R Antwerp FC waren ze blij met het verworven punt. De strijd om een Europees ticket kan in januari beginnen.
Geen Nico Broeckaert (geschorst) en Geert Emmerechts (geblesseerd) in de Antwerpbasis. Beiden zijn libero sinds geboorte. Kapitein Rudi Smidts werd door Urbain Haesaert dan maar als vrije verdediger gebezigd. Hij heeft dat nog gedaan, eind september tijdens de terugmatch in de eerste ronde van de UEFA-beker op het veld van Newcastle, bijvoorbeeld. Toen verloor R Antwerp FC met 5-2. Dit ter zijde. Rudi Smidts kreeg slechts twee echte helpers mee: George Kulcsar en Rudi Taeymans speelden in de dekking. Zij deden dat respectievelijk op Nielsen en Luhovy. De Antwerpverdedigers hadden tijdens het eerste half uur de handen vol met de thuisspitsen, maar ze speelden goed, zonder echt op te vallen.
Moest ook, want S.T.V.V. had het gebeuren van bij de start naar zich toegetrokken. Aanvankelijk bleef het bij wat licht 'drukwerk' waaruit een tweetal halve kansjes voortsproten. De ernstigere arbeid door de Kanaries geleverd, kwam er na een kwartier. Luhovy probeerde het tot twee keer toe. Yves Van der Straeten reageerde telkens gepast. Vooral bij de tweede poging was dat niet zo evident. Rudi Taeymans had een solo van Nielsen afgestopt. Hij bracht daardoor Luhovy vrij voor Yves Van der Straeten. De Antwerpdoelman pakte de plaatsbal van de Tsjech. Libero Rudi Smidts had vervolgens iets wat sterk op een penaltyfout leek nodig om Nielsen af te stoppen. Om maar te zeggen dat het gevaar van S.T.V.V. kwam. Vijf minuten voor de rust had het doelpunt trouwens moeten vallen.
Dierickx was door de buitenspelval geglipt en verscheen voor Yves Van der Straeten.
De middenvelder dropte lullig in de handen van de Antwerpdoelman. De Limburgse geeltjes dus toch doelpuntenloos de rust in. En wat met rood-wit, vraagt u zich ongetwijfeld af. De intenties vooraf waren duidelijk en goed. Met Monteiro Rubenilson, Krist Porte, Kurt Vangompel, Itzhacq Zohar en Francis Severeyns stond er aardig wat aanvallend Antwerps geweld tussen de Staaienlijnen. Alleen geraakten de Deurnenaars slechts zelden in de buurt van Velkeneers. Ook al omdat Krist Porte door de diep spelende linkerwing Daelmans, gedwongen werd als rechtsachter te fungeren. Het bleef dus bij een schot van Kurt Vangompel, opgeraapt door de Limburgse doelman, en een pegel van Francis Severeyns waar Velkeneers moeite mee had.
Het wilde niet vlotten bij rood-wit. Hoe zeer Wim Kiekens ook probeerde de bakens te verzetten. Itzhacq Zohar liep zich in wat telkens de aanzet tot een leuke actie leek veelvuldig vast. Monteiro Rubenilson stapelde het balverlies op. Op het middenveld ging dus menig duel verloren. Gelukkig voor R Antwerp FC speelde de defensie dus wel goed. Yves Van der Straeten stond bovendien attent te keepen. Ook na de pauze bleef S.T.V.V de dominerende ploeg. R Antwerp FC kreeg de betere kansen met twee keer Kurt Vangompel. Eerst met een kopbal en nadien met een inglijder. Beide acties misten het doel. Had beter gekund.
Niet voor corrigeren vatbaar was het laag uitvallen en uit de linkerbenedenhoek weggraaien van de bal door Yves Van der Straeten na een schot van Dierickx. Van der Straeten stuurde zijn collega's meteen met één punt de bus op richting Bosuil (bron: onbekend - 22/12/1994).
Retrospectieve door Peter
Als afsluiter voor 1994 was dit een mager beestje. R Antwerp FC voetbalde inspiratieloos en flauw. Het mocht van geluk spreken over een sterke Van der Straeten te beschikken om de score blank te houden. De wedstrijd had weinig om het lijf, met een thuisploeg die niet meteen bol staat van creativiteit en het voortdurend van (te) ver probeerde. Als een van die lange-afstand-lellen gevaarlijk werd, stond er een attente Yves Van der Straeten in de weg. Rood-wit dreigde in de eerste helft twee keer, zowel Kurt Vangompel als Cisse Severeyns staken te weinig kracht in hun schot om Velkeneers te grazen te nemen.
Tijdens de saaie tweede helft kroop ook de thuisploeg in haar schulp en tekende voor een gelijke stand. R.A.F.C. stak opnieuw twee keer de neus aan het venster. De pogingen van Kurt Vangompel waren te flauw om een doelpunt te baren. Yves Van der Straeten hield er net als in de eerste helft het kopje bij en stopte de schaarse thuisaanvallen met brio. Het bleef 0-0. De uitslag zegt helaas veel over het geleverde spel (Antwerp Clubblad-13 - 25/02/1995).
|
