Bosuilen in drie gedaantes
Deurne - "We hebben een punt verloren," kon Antwerptrainer Urbain Haesaert na de wedstrijd zijn ontgoocheling niet wegsteken. Begrijpelijk. Zijn ploeg had in de laatste acht minuten van de wedstrijd een riante 3-1 voorsprong uit handen gegeven. Het R Antwerp FC dat zaterdagavond AA Gent partij gaf, toonde zich in drie gedaantes. Traag, inspiratieloos en zonder agressie voetballend voor de rust, vinnig en spectaculair acterend gedurende een lange periode na de pauze. Nonchalant en ongeconcentreerd in de laatste tien minuten van de partij. 3-1 werd omgebogen in 3-3. Het werk van Buffalo-invaller Van Laere. Meteen kreeg Gent een puntendeling.
Clijsters liet zijn witblauwe garde vrijuit voetballen. Met Martens, Viscaal en Barka had hij voor drie spitsen gekozen. De 0-1 voorsprong aan de rust was het logische gevolg van de overmacht die de Buffalo's hadden getoond. Haesaert had geen moeite om achteraf toe te geven dat het voetbal dat zijn team in de eerste vijfenveertig minuten op de mat had gelegd van bedenkelijk niveau was geweest. "Heel zwak, ik miste die positieve agressie," zei de coach. Kwam daar bij dat de veldbezetting bij de Great Old niet helemaal klopte. Rudi Smidts werd dit keer als linkermiddenvelder gebezigd. Manu Godfroid kreeg een rol als centrale middenvelder toebedeeld.
"Om Smeets naar voren te lokken en ruimte te creëren op de linkerflank," aldus Haesaert. De thuisploeg viel pas echt in de goede plooi na het uitvallen van Rudi Taeymans. Rudi Smidts mocht toen eindelijk op zijn vertrouwde linksachterplaats aan het werk. Manu Godfroid, behoorlijk op dreef, werd linkermiddenvelder en Itzak Zohar kon na zijn uitvallen met een enkelblessure in de openingswedstrijd op Standard, eindelijk in een positie kort achter spitsen Francis Severeyns en Kurt Vangompel de lijnen bij de Bosuilgroep uitzetten.
Gent klom al na amper een kwartier spel op voorsprong. Barka had Rudi Taeymans weggeveegd en liet Sandy Martens, een kei van een aanvaller overigens, Ratko Svilar verslaan.
Katana en co gingen meteen die voorsprong verdedigen. Met Frank Dauwen als schitterende buffer voor de verdediging - "de lange" haalt weer het niveau dat hem zelfs tot in de nationale ploeg hielp - bracht dat aanvankelijk geen problemen. Pas toen R.A.F.C. in de tweede helft echt druk op de ketel kreeg, moest de jonge Gentse bende buigen en uiteindelijk ook barsten. Een penaltyfout van de goed keepende Petry op Manu Godfroid liet Itzhacq Zohar toe de stand in evenwicht te brengen. Dan kwam Kurt Vangompel op de proppen. De vroegere Mechelaar was eerder al opgevallen door intelligent passenwerk. Hij lag ondermeer aan de basis van de strafschopfase.
Vangompel hielp R Antwerp FC vervolgens aan een tweedoelpuntenkloof. Eerst kegelde hij van buiten de rechthoek. Na een knap opgezette één-twee-beweging met Manu Godfroid met links onhoudbaar binnen. Eentje om in te kaderen. Nadien legde hij een actie van Francis Severeyns voorbij Petry. Krist Porte had ook al enkele keren fors uitgehaald. De Gentse doelman stond telkens pal. Om maar te zeggen dat Antwerp op dat moment de voorsprong verdiende.
Reclame
KAA Gent knokte terug. Het kende pech toen Wim Kiekens een inzenden van Martens van de doellijn kopte. Dauwen zag zijn kopbal net naast het doel tegen de boarding ploffen. De inbreng van Van Laere, die Barka was komen vervangen en Karacic was uiteindelijk resultaat-bepalend. Het eerste doelpunt van Van Laere bleek een slechte voorzet die in een schitterende goal uitmondde. Ratko Svilar stond er bij en keek er naar. De gelijkmaker was dan weer het vervolg van een prima actie van Martens. "We maakten de fout onze voorsprong te veel te verdedigen," zei Clijsters over de prestatie van zijn ploeg.
"Met Van Laere en Karacic koos ik voor meer voetballend vermogen om zo te proberen de wedstrijd toch nog te laten kantelen. We slaagden in dat opzet." De eer is volledig aan Clijsters. Zijn ploeg staat mentaal sterk. Het AA Gent van vorig seizoen zou een 3-1 achterstand nooit meer goed gemaakt hebben. Saaie eerste helft, maar spektakel van de bovenste plank na de pauze. R Antwerp FC maakte reclame voor de wedstrijd van dinsdag tegen het nog altijd onoverwinnelijke Newcastle. Dit keer wonnen de Magpies met 4-2 tegen Chelsea. Vijftien op vijftien voor Albert & co. Kom dat zien (Luk De Ranter - GvA - 12/09/1994).
Retrospectieve door Peter
De Great Old leed totaal onnodig puntverlies na een imponerende tweede speelhelft. De Great Old laadde zich inderdaad na een eerder slappe eerste periode uitstekend op voor het tweede deel. R.A.F.C. veegde gedurende lange tijd alle tegenstand van het terrein, maar verspeelde in het slotkwartier nog een punt.
De eerste vijfenveertig minuten hadden weinig om het lijf. Tot overmaat van ramp liet R.A.F.C. zich op een van de schaarse Gentse counters verrassen. De jonge Sandy Martens duwde op aangeven van de doorgebroken Barka ongehinderd de 0-1 voorbij Ratko Svilar. Rudi Taeymans moest bovendien even voor de rust gekwetst naar de kant zodat Itzhacq Zohar kon heroptreden. Een opgemerkte rentree van onze spelmaker. Hij speelde een erg degelijke partij.
Op het uur bracht hij rood-wit op 1-1 toen hij de elfmeter na fout op Manu Godfroid perfect binnenjoeg. R.A.F.C. ging door. Even later scoorde Kurt Vangompel de mooiste treffer van de avond toen hij een afleggertje van de berensterke Manu Godfroid staalhard achter Petry joeg. Nog voor het ingaan van het slotkwartier maakte hij er op aangeven van Cisse Severeyns zelfs 3-1 van. Ratko Svilar bleef als aan de grond genageld op een voorzetschot van de koperen Van Laere.
De Gentse invaller groeide zo uit tot de figuur van de wedstrijd. Amper twee minuten voor het einde legde hij de 3-3 droog voorbij de Antwerpdoelman (Antwerp Clubblad-04 - 15/10/1994).
|
- 77' 