Eigen bericht - De nederlaag te Aalst, hoe onverdiend ook, was niet bepaald de beste reclame voor de wedstrijd van de zeventiende speeldag in het Bosuilstadion en dus kwam er alweer wat minder volk opdagen op deze onderkoelde zaterdagavond. KS Wetteren is niet bepaald een grote naam in het Belgische voetbal, maar zoals alle ploegen in het staartje van de rangschikking voor R Antwerp FC zeker een te duchten tegenstander. Niet zoals KSK Heist bijvoorbeeld, want de geelgroene armada van zo'n honderd oneven meegereisde fans ging in het recente verleden twee keer kopje onder in Deurne-Noord. Toch wilde de nieuwe coach niet opnieuw gezichtsverlies lijden en als het even kon voor een eerste stunt(je) te zorgen door tenminste een puntje richting Wetteren mee te nemen. Antwerpcoach Bart Wilmssen had niet echt grote selectiezorgen. Op de geschorste Marvin Peersman en de revaliderende Franky Pelgrims, Michaël Van Geele en Romeo Van Dessel na, stond de ganse kern ter beschikking. Andrei Ionescu was er van bij het begin bij en voor het overige was dit een perfecte doorslag van het team dat VC Eendracht Aalst partij gaf.
De berekeningen gemaakt, de afwegingen tussen linker- en rechterkolom bepaald, de consequenties voor de tweede ronde afgepunt, floot Jonathan Lardot de partij zonder tussenkomst van bekende personen op gang. Een sekonde respect na het overlijden van 'ons moeke' kwam ledboard-gewijs netjes op zijn tijd. Y.N.W.A., ook de steun voor de roodwitte spelers was gegarandeerd: sterk en strak vokaal, niet met een flauw orkest, al begonnen beide partijen bepaald slap aan de partij. De Great Old dwong dan al vlug de eerste van een bijzonder lange reeks hoekschoppen af, de betonnen organisatie van de bezoeker ontwrichten, lukte niet. "Respect voor de bedoelingen van mijn beste collega Vanderhaegen, wij moesten de creatieve oplossingen bedenken", verklaarde Antwerpcoach Bart Wilmssen de steriele jacht op de vroege treffer, die er nooit zou komen. Maertens richtte het eerste pijltje op het Antwerpdoel, maar vond niet de juiste hoogte. In aanvallend duel zat Kevin Oris niet alleen tussen een overmacht vastgeklemd, maar werd hij bovendien door coming-man-onder-de-scheidsrechters Lardot voortdurend en met een irritante traagheid teruggefloten. Een poging van ver van de topschutter werd door doelman De Vroe opgeraapt. "We weten dat Kevin (Oris) zich in een wat ongemakkelijke periode bevindt, maar onze aanvoerder werkt hard op training en hij verdient onze steun", evalueerde Bart Wilmssen het falende scorend vermogen van zijn groep.
Tosin Dosunmu joeg bijna de nul van het bord. Guy Dufour, steeds van de rechterflank acterend, stak door en de spits joeg in een mooie versnelling in de vlucht over het doel. Kevin Oris deed een kortvolgde hoekschop van Guy Dufour al evenzeer buiten het kader afwijken. Na een te hoog gerichte vrijschop vanop zo'n vijfentwintig meter, vertoonde het ongenadige Bosuilpubliek de eerste tekenen van ongeduld. Ook Andrei Ionescu had na een persoonlijke doorbraak niet de juiste afwerking in de voeten. Bijna een half uur ver en de vroege voorsprong was dus niet gerealiseerd. KSW haalde nagenoeg nooit de middellijn, maar "we wilden zo graag met een puntje of nog iets meer terug naar Wetteren", verklaarde de bezoekende coach zijn match-ontplooiing. Op het half uur kwam Kevin Oris er wel heel dicht bij. Ook Théo Defourny verscheen even in beeld bij RAFC.tv., al was het schot met links van De Pever behoorlijk buiten het kader gericht. Bart Goossens, de voorbije zomer stagiair op de Bosuil, richtte voorbij de rechterpaal, terwijl Guy Dufour doelman De Vroe nog een laatste keer in een kansenarme eerste helft tot handelen dwong. Het penalty-incident met Andrei Ionescu als slachtoffer, was buiten de kleedkamers het onderwerp van gesprek tijdens de rust.
Net als de week tevoren te Aalst, pakte Bart Wilmssen uit met een (onverwachte en verrassende) wissel. Oumar Diouck kwam... Denis Viane vervangen en de omschakeling naar een driemansachterhoede was meteen opnieuw gerealiseerd. "We wilden dat mannetje-meer creëren in het offensief en we wisten dat Benjamin Lambot bij balverlies gerust kon terugzakken in verdediging, om er bij balbezit vliegensvlug uit te komen", verklaarde de Antwerpcoach zijn ingreep tijdens het persmoment na afloop van de partij. Zo ver was het toen nog lang niet, maar ook de tweede periode was een bijna perfecte doorslag van de eerste. Roodwit joeg met verenigde krachten achter de openingstreffer aan terwijl de bezoekers halsstarrig weigerden te capituleren. Camacho had er zelfs zijn hoofd voor veil om een spetter van Kevin Oris uit de baan te halen. Volle drie minuten lag de partij stil om de ongelukkige met de draagbaar naar veiliger oorden te kunnen brengen. "Uiterlijke schade niet, maar de dokter van R Antwerp FC stelde wel een (lichte) hersenschudding vast. Zo zie je maar, in de sport is hulp van de tegenstander nooit veraf", dankte Kris Vanderhaegen de roodwitte medische staf. KSW veroorzaakte op vrijschop het eerste gevaartje als De Lange voorlangs joeg. Théo Defourny moest een verrassende richtingverandering van De Lange uit de korte hoek ranselen.
Na de corner, ging het weer de andere kant op. De kopbal van Benjamin Lambot op hoekschop van Guy Dufour belandde in het zijnet. "Even nakijken hoeveel dichter je er nog bij kan komen om raak te treffen," paste de marathonloper de afstand af. De poging van Kevin Oris vond dan al lang geen genade meer bij de achterban. Toch was het niet de spits, maar Guy Dufour die op zijn rechterflank werd vervangen door comeback-man Wouter Smeets. Het vergrootte meteen de actieradius van George Blay, wiens schot de deklat scheerde. De tachtigste minuut in zicht, leek het doelpunt waarop de achterban hoopte, steeds urgenter. Ook de vrees voor een tegentreffer groeide. Théo Defourny moest Maertens afstoppen. Zijn ploeg zette de buitenspelval open. In de ultieme vijf sekonden mocht Wouter Smeets van linksaf een corner trappen. Benjamin Lambot kopte overhoeks binnen. Er restte nog tijd voor een vreugde-uitbarsting alvorens het laatste fluitsignaal weerklonk.
|
