Geen Antwerpse dubbelslag
Aalst - Geen Antwerpse dubbelslag in het Pierre Cornelisstadion. Vorige week kwam tweedeklasser K Beerschot VAV er zich voor de volgende bekerronde kwalificeren na een uitermate zwakke partij. R Antwerp FC bleef gisteren steken op een gelijkspel. Het niveau was evenmin om over naar huis te schrijven. De omstandigheden zaten daar natuurlijk voor veel tussen. Het veld van KSC E. Aalst is normaal gezien al niet van makkelijkste. Als de ondergrond bovendien door de vrieskou keihard is, wordt mooi combinatievoetbal helemaal een onmogelijke zaak. "Waarom toch geen algemene afgelasting? Voor alle partijen en zeker voor de toeschouwers, zou het toch beter zijn dat het programma in de zomer wat langer loopt. Ofwel last men een zeer lange winterstop in, ofwel speelt men gewoon door en wordt er uitgesteld als het te koud is. Zoals nu lijkt het nergens op," stelde Laszlo Fazekas.
Klare en juiste taal van de Antwerptrainer. KSC E. Aalst leek zich het best aan de harde ondergrond aan te passen. De Oost-Vlamingen trokken het initiatief naar zich toe en eisten het meeste balbezit op, ondanks de afwezigheid van enkele schakels. Van Ankeren bleef wegens een knieletsel aan de kant. Ook voor Van der Hoorn was het nog een weekje te vroeg. Ceulemans recupereerde Meyssen die vanaf de aftrap mocht starten. Het overwicht van de thuisploeg werd zelden vertaald in doelrijpe kansen. Zoals de laatste maanden duidelijk naar boven kwam, schiet Eendracht behoorlijk te kort in de afwerking. Over een scherpschutter in de zone van de waarheid beschikt Ceulemans niet. De prikjes die de Ajuinen uitdeelden, situeerden zich in het eerste kwartier. Een zwak schot van Van Riel, een slechtgerichte kopbal van Paas en een loeier van De Vleeschauwer op de vuisten van Yves Van der Straeten noteerden we als schaarse opwarmers.
R.A.F.C. werd op de eigen helft gedrukt, maar kwam nooit in problemen. Dat de Sinjoren moeilijk aan de overzijde geraakten, was hoofdzakelijk te wijten aan het neutraliseren van Cvijan Milosevic. De balkunstenaar werd van kortbij gedekt door Okpara. Hij vond daardoor nauwelijks zijn draai in het middenveld. De toevoer naar de aanvalslinie stokte. Toch nam R.A.F.C. in de eerste helft de beste kans voor haar rekening. Iets voor het halfuur lanceerde Manu Godfroid een tegenaanval op links. Zijn uitgemeten voorzet belandde bij Ganiyu Owolabi. Vaesen moest op al zijn kunnen beroep doen om het schot te keren.
Na rust kwam KSC E. Aalst het dichtst bij de goal. Een kwartier voor tijd viel een poging van Ebiede op de lat. Alleszins te weinig om de vrieskou te doen vergeten. "Ik ben tevreden met dit punt," zei Laszlo Fazekas op de persconferentie, "al blijven we daardoor natuurlijk op één punt van SC E. Aalst hangen. Ondanks de afwezigheid van Cisse Severeyns verloren we niet meer sinds begin december. KSC E. Aalst gaf me vandaag een betere indruk dan een week geleden. Nu hebben ze een meer offensieve kaart getrokken, zodat wij tot countervoetbal werden gedwongen." Een mening waar Ceulemans zich bij kon aansluiten. "Het balbezit was voor ons, de tegenaanval voor R.A.F.C.. We creëerden te weinig kansen om aanspraak te maken op de zege. De 0-0 lijkt me daarom een logisch verdict," concludeerde Ceulemans (Ludwig De Smedt - GvA - 29/01/1996).
Retrospectieve door Peter
Sinds SC E. Aalst in eerste afdeling aantreedt, zijn zij zowat het zwarte beest van R Antwerp FC geworden. Vorig seizoen werd twee keer verloren in competitieverband, terwijI de Great Old ook een pandoering kreeg tijdens de kwartfinale van de beker in het Cornelisstadion. Op de Bosuil ging het eind augustds en voor 10.000 toeschouwers niet echt beter.
De hervatting na de winterstop werd gespeeld op een keihard bevroren terrein. Voetballen was in feite onverantwoord. De moedige toeschouwers dienden een bijtende kou van liefst min zes te trotseren. Ze kregen helaas geen hartverwarmend spektakel aangeboden. Beide ploegen dwongen over de hele speeltijd welgeteld twee kansen af, netjes verdeeld over elke speelhelft. De eerste ging naar de thuisploeg toen Yves Van der Straeten een lel van De Vleeschauwer onschadelijk diende te maken. R.A.F.C. knutselde met Cvijan Milosevic, Wim Kiekens, Manu Godfroid en Ganiyu Owolabi de fraaiste aanval van de middag in elkaar. De Bosuilspits dwong Vaesen met een laag grondscherend schot tot een heuse parade.
In de tweede helft dreigde R.A.F.C. opnieuw via Ganiyu Owolabi, die het met een knappe volley probeerde. Alweer kwam Vaesen subliem tussenbeide. Slotwoord was voor de thuisploeg. Ebiede trof met een verre knal vanop twintig meter de paal. De partij eindigde op een logisch gelijkspel, zodat rood-wit eindelijk een puntje behaalde tegen z'n zwart-witte boeman. Speciale vermelding voor Nico Broeckaert, die als libero een perfecte verrichting afleverde. Hij was weer helemaal de oude, speelde op het niveau van twee, drie jaar geleden en was een belangrijke schakel in het Antwerpgeheel (Antwerp Clubblad-13 - 17/02/1996).
|
