Verdedigen gaat voor
Sint-Jans-Molenbeek - Wij 'dachten dat de "noble art of self defense" enkel tussen de ringtouwen beoefend werd, maar gisterenavond kwam het er in het Machtensstadion van de twee kanten dichtbij. Al was Molenbeek vooral naar het einde toe duidelijk de meer aanvallende partij. Voordien was er echter bijzonder weinig spektakel te zien geweest. In beide opstellingen waren in vergelijking met het voorbije weekeinde de verwachte wijzigingen aangebracht door de blessures van Carlo Lavigne en Sammy Greven bij roodwit en van Camus bij Molenbeek. Dat scheen aanvankelijk geen probleem, want de partij begon niet onaardig. Toen gebeurde er tenminste nog wat voor de doelen.
Ganiyu Owolabi geraakte al vroeg op rechts door. Nassen kon er maar net voor Francis Severeyns zijn voet tegenzetten. Kort daarna loste de Antwerpdoelman een voorzet van Laeremans. Ranko Stojic leek het eerste kwartier trouwens geen toonbeeld van zekerheid. De twee scherpe fasen voor beide doelen bleken slechts strovuur. Het duurde tot bijna halfweg de eerste helft voor we nog enige emotie ontdekten. Nassen kwam op het idee Ganiyu Owolabi te dribbelen. Dat mislukte en de Nigeriaan schoot via de voet van diezelfde Nassen naast. Uit de daaropvolgende corner knalde Manu Godfroid in het pak. Als er toen al eens een driehoekje op het veld getekend werd, kwam dat meestal van Molenbeek. De Brusselaars slaagden er niet in door de laatste linie van de bezoekers te geraken. Eén keer had dat gekund als de doorgebroken Laeremans niet zelf had geschoten, maar had teruggelegd op Sabbadini.
Verder werden Wuyts en Pierre ook wel enkele keren ten onrechte voor buitenspel afgevlagd.
Cisse Severeyns en Ganiyu Owolabi bewogen voorin bij de Great Old veel. Blijkbaar werkte dat vooral op de zenuwen van de Serviër Grujic, die rond het halfuur Francis Severeyns ongestraft langs achteren mocht tacklen. Als Romain toen geel had getrokken, had hij wat later het oplaaiend brandje niet moeten blussen nadat Grujic - zonder bal in de buurt - opnieuw de enkels van de Antwerpspits teisterde. Toen moest de scheidsrechter de twee kemphanen bij zich roepen en dreigen met wat hij al langer had moeten tonen: geel. Waarom we het daar zo uitgebreid over hebben? Omdat er verder niks te beleven viel. De twee teams hielden mekaar in evenwicht. Aan werkijver geen gebrek, maar de vonk ontbrak. Die had er moeten komen toen Vandersmissen met een lange bal Vergueitchik wegstuurde.
De Wit-Rus werd door Manu Godfroid in de rug gelopen en ging neer, Romain zag er geen strafschop in. Het had voor Molenbeek slecht kunnen draaien in diezelfde minuut. Francis Severeyns trapte naast de bal toen hij even vrij stond. De partij werd pittiger en de aanvallers kwamen zowaar in de buurt van de doelman van de tegenpartij. Die van R.A.F.C. zelfs héél dicht. Francis Severeyns geraakte door, kreeg de bal met een boog tot bij Ganiyu Owolabi. Die knikte de bal over een geslagen Rosez, maar ook over de dwarsligger boven op het net. Het bewees dat R.A.F.C. meer durf aan de dag had moeten leggen dan Rudi Smidts er te laten bijlopen als bijna-middenvelder, al was hij dan ook verdediger. Rood-wit kreeg bijna de kous op de kop toen Sabbadini knap een schot van Pierre voorbereidde.
Ranko Stojic werd tot een knappe redding gedwongen. Kort daarna kon Grujic zijn landgenoot bedreigen met een botsende kopbal. Een Molenbeeks doelpunt was toen op zijn plaats geweest, maar het kwam er niet (Ronny Ceuleers - GvA - 17/08/1995).
Retrospectieve door Peter
RWD Molenbeek is sinds mensenheugenis een zwart beest voor R Antwerp FC. De Brusselse fusieploeg ligt de Antwerpspelers niet, dat hebben ze vaak genoeg ondervonden. Het valt op dat RWDM steeds een van z'n betere seizoensprestaties tegen de Great Old neerzet. Voorzichtigheid was dus geboden en het werkte lonend dit keer.
R.A.F.C. speelde geen grootse wedstrijd, maar pakte wel verdiend een punt. Dat hadden er ook drie kunnen zijn. Owolabi kreeg zowel in de eerste als de tweede helft de kans net niet binnengeduwd. De thuisploeg speelde vanuit een soliede defensie en wachtte op een foutje van de Antwerpverdediging om toe te slaan. Die fouten kwamen er niet. Zo bleef het bij een partij met weinig scoringsmogelijkheden. De redding van de match was voor Ranko Stojic die met een supersave een knal van Pierre vanonder de lat haalde (Peter Nys - Antwerp Clubblad-05 - 23/09/1995).
|
