Eigen bericht - Woede, heel veel woede was alles wat de steeds minder talrijk aanwezige roodwitte fans uitschreeuwden na afloop van de match. De Bosuil was weer geen plek waar het prettig toeven was. Coach Regi Van Acker zat er achteraf niet helemaal woordenloos bij, maar pakte het toch voorzichtig aan. Hij zocht het vooral bij de kwaliteiten van de tegenstander, ook al had die vooraf nauwelijks de helft van het eigen puntenaantal. Hij buffelde de eigen spelers niet omver, maar dagdroomde zich toch heel even de oefenmeester van de twee beweeglijke en efficiënte blauwwitte spitsen. Met een nieuwe driepunter waarvoor de bezoekers keihard gewerkt hebben, nemen hun kansen op behoud opnieuw toe. "We hadden geen keuze dan naar Antwerpen te komen om te winnen," vatte coach Jean-Pierre Philippens het gevoel samen.
Inderdaad RCS Visé beperkte zich zeker niet tot de afscherming van de eigen zestien meter, wel integendeel. Die eerste lel vanachteruit naar voren van Harald Pinxten bereikte niemand. Het bleek meer dan een veeg teken dat de Great Old een moeilijk avondje tegemoet ging. Het eerste gevaar kwam inderdaad van de bezoekers. De vrijschop zoefde rakelings naast de kruising buiten. Alex Di Gregorio richtte een schotje naar de lage linkerhoek, doelman Fouhami hoefde zelfs niet in te grijpen. Bernt Evens liep dan al heel hard te mokken. Scheidsrechter Meesschaert bracht hem met de enige gele kaart van de partij op betere gedachten. De verwittiging was duidelijk. Zware overtredingen hoefde hij niet te bestraffen, wel heel veel hele kleintjes. Ook de buitenspelval was een van de oorzaken. De match kwam maar niet echt op gang. Het gevaar voor doel ver weg.
Een kopbal van dertien in een dozijn van Bernt Evens ging naast. Dan kwam Visé er al een eerste keer veel dichter bij: het shot uit stand scheerde de deklat, maar ging toch over. Een half uur ver en rood-wit balverlies of beter gezegd een slechte teruglegger van Gideon Imagbudu van aan de middellijn werd door Gillet opgepikt. De actie liep over de linkerflank. De bal kwam voor doel. El Abbadi was iedereen te snel af en zette zijn team 0-1 voor. De bezoekers bouwden heel even een feestje, maar lieten de aandacht geen ogenblik verzwakken. Knokken voor elke bal, de spitsen van kortbij bewaken, de opbouw van R Antwerp FC hoog verstoren, combineren, loeren en gepast diep spelen. Yves Feys bedreigen lukte ze ook niet meer, zodat de beide doelmannen wat werkeloos toekeken. Rusten met 0-1.
Na de pauze bleef Arthur Gomez binnen, in zijn plaats kwam Dejan Mitrovic.
Zonder van een totale ommekeer te kunnen spreken, was het effect toch duidelijk. Er werd hoger gestoord en Visé kwam een klein beetje onder druk te staan. In de zone van de waarheid was het helaas armoe troef. Knap vrijgespeeld en met een zee aan ruimte, knalde Fangzhuo Dong de beste rood-witte kans tot dan onbegrijpelijk hoog over. Voorzet Bernt Evens, Fangzhuo Dong kon vervolgens net niet bij de bal die door Fouhami opgehaald werd. Denis Dasoul probeerde een voorzet vanop de flank. De laaguitvallende Visé-doelman had er geen moeite mee. Ook de blauw-witte buitenspelval werkte overigens perfect. De roodwitte verdediging moest meer dan alleen maar alert toekijken. Yves Feys moest zelfs een keertje buiten de zestien met een rake kopslag over de zijlijn werken. Met de minuten die verstreken nam de onrust tussen, maar vooral ook naast de lijnen toe.
Een kleine twintig minuten voor tijd greep coach Regi Van Acker in met een dubbele wissel. Twee min of meer aanvallende middenvelders Gabor Bukran en Souleymane Mamam kwamen twee verdedigende spelers vervangen. Even later ontstond er een bijna fataal misverstand tussen Alain Van Mieghem en Yves Feys. Landu Tibu was zo verbouwereerd dat Harald Pinxten in extremis nog in corner kon afweren. Roodwit deed nog een paar pogingen Fouhami onder vuur te nemen, maar net dan besloot Visé-coach met zijn drie wissels de spelopbouw wat te vertragen. Nog een verdediger bij, maar dat was een logische beslissing. Helemaal op het einde, misschien zelfs een ietsje in blessuretijd, moest Fouhami zijn team nog recht houden. Met twee stevige vuisten op poging van Alex Di Gregorio bewees hij tenvolle ex-doelman van Standard te zijn.
R.A.F.C. kwam dus niet meer tot scoren en moest eens te meer met gebogen hoofd en onder een storm van verwijten de kleedkamer opzoeken.
|
