Eigen bericht - Er werd heel veel goeds gezegd en geschreven over de Britse tegenstander uit Yeovil na het scoreloze gelijke spel tegen Lokeren SNW en de 1-1 bij het Duitse Oberhausen. Dit explosieve Britse elftal bevestigde in elke linie over power en doorzettingsvermogen te beschikken. R Antwerp FC had het aanvankelijk moeilijk een antwoord te vinden op de korte dekking, de preciese diepe voorzetten en de stevige kopduels. Ook de groen-witte supporters waren heer en meester. Op de zevende minuut deelden de Glovers een flinke tik uit. Kevin Gall en Michael McIndoe brachten de bal op. Een hapering in het hart van de rood-witte verdediging en Nicky Crittenden strafte ongenadig af. Er was een geurtje van handspel, maar daar wou de scheids niet aan.
De bal moest meer over de grond en dat hadden de jonge Manchester-boys goed begrepen. David Fox speelde Tony Sergeant knap aan die laag uitvallend de bal in doel deponeerde (1-1). Even over het half uur klom de Great Old ook nog op voorsprong. Een fout op David Fox was de aanleiding voor de vrijschop. Het groen-witte bouwsel stond dan wel meters te dicht, ball-proof was het niet. Tony Sergeant trapte listig opzij, Patje Goots vlamde door de muur de 2-1 op het scorebord. Yeovil FC sleepte er nog een paar vrijschoppen uit, maar hier bleef de afwerking in gebreke. Verder was er die geweldige uithaal van Colin Heath, maar die ging naast.
In de loop van de tweede periode werden met Anders Nielsen, Omar Mussa, Alan Grozdanic, Csaba Bernath nog een paar verse jongens gewikt en gewogen. Even over het uur begroette het Bosuilpubliek zowaar oudgediende Abdul Senanu die zijn ex-ploegmaats probeerde te imponeren, maar zijn teamgenoten kregen het toen al moeilijk diens inzet te behappen. In de zone van de waarheid bleef het stil. De preciese aanvoer vanop de linkerflank via Hussain Abdulrahman vond helaas geen afwerker in een opvallende Anders Nielsen, een wat stuntelige Omar Mussa of de bedrijvige Alan Grozdanic. Ook de Britten staken een paar snelle tegenstoten in mekaar, maar ook zij konden de soliede afweergordel niet meer slopen.
Een heftig bloedende Tony Sergeant moest even voor het einde naar de kant na een onzacht contact met de tegenstand. Er waren naar verluidt drie hechtingen nodig om het onheil te herstellen. Op basis van balbezit en afgedwongen kansen was dit een logische roodwitte overwinning, maar of coach Desaeyere voor de volle honderd percent tevreden was? Het talrijke publiek trakteerde de spelers alvast wel op een stevig applaus. De nederlaag kwam bijzonder hard aan bij de Glovers, want: "We hadden het moeilijk om te scoren omdat er nu eenmaal een bijzonder efficiënte en kopbalsterke Harald Pinxten meedeed bij de tegenstander," aldus nog coach Gary Johnson in een gesprek met onze collega's van ytfc.net.
|