Wildschut(ter) in neppartij
Wij hebben ons stierlijk verveeld in Olympia, samen met de 3.000 kijkers die negentig minuten lang geen voetbal hebben gezien. Hoewel ze zich nochtans verkneukeld hadden op een lekker winters potje voetbal. Eerlijk, wat de 22 acteurs opdisten catalogeren we onder de noemer rotslecht. Een neppartij zonder meer dus. Noch Cercle, noch R Antwerp FC slaagde er in constructief te voetballen. Vooral de thuisploeg leek gisteren in een totale off-day.
Trainer Leekens had zijn invalide aanvallers (Sanders, Krncevic en Cornelissen) laten oplappen en tussen de kalklijnen gekregen. Tegen een achterin goed georganiseerd R.A.F.C. liepen ze wat aan te modderen. Cercle was met goede bedoelingen op de groene mat gekomen. De Bruggelingen wilden koste wat kost een vroeg doelpunt op de plank, maar hun pressie-voetbal leverde niets op. Sanders, stevig in de greep van Rudi Smidts, dook om de haverklap in de listige Antwerpbuitenspelval. Krncevic, geschaduwd door Rony Van Rethy, bleek ook al niet in zijn beste dagje.
Het gevaar moest dus vanuit de tweede linie komen, maar de Brugse middenvelders, zonder de geelgeschorste Van Thournout, hadden hun inspiratie blijkbaar thuisgelaten. We noteerden in die eerst periode, bitter weinig doelworstelingen van beide kampen. Harry Cnops schudde ons diep in de eerste helft wel eens uit ons hazedutje toen zijn schot los uit de heup door Mestdagh moeizaam in corner werd verlengd. Kort daarop schudde Ukkonen een voorzet uit de sloffen, Cornelissen bleef al even onmondig als zijn collega's. Rust.
Na de koffie schakelde de thuisploeg even over naar een hogere versnelling. Het Brugse (eind)offensief leverde een paar halve kansjes op, voor Sanders die op Ratko Svilar besloot en Krncevic met een kopbal. R.A.F.C. zocht ook eens schuchter de Brugse doelmond op. Jurgen Müller en Rony Van Rethy blaften hun kans evenwel naar de bliksem. En toch waren het de Sinjoren die op voorsprong kwamen. Piet Wildschut bedankte Cornelissen voor diens balverlies en stormde vrankweg op de Brugse muit af.
Harry Cnops die het maneuver van zijn collega doorzag, trok een diepe voor in de Brugse verdediging zodat zijn rood-witte vriend ongehinderd kon afdrukken. Mestdagh had geen verhaal tegen de loeier (1-0). Begrijpelijk dat R.A.F.C. na die treffer het boeltje achteraan nog steviger afgrendelde, zodat Cercle zich te pletter liep op een rood-witte muur. Boorden de Bruggelingen eens een gat in de Antwerpafweer, hun aanvallers bleven onmondig. Libero Kooiman had net vóór De Bleeckeres (bleek!) eindsignaal nog de beste kans aan de voet.
Hij schoot de gelijkmaker in de armen van Antwerpdoelman Ratko Svilar. Arm Cercle (D.V.M. - bron: onbekend - 2/12/1985).
De competitie door het oog van Bob (17)
Er zijn zo van die verplaatsingen die je liggen! Tegen KSV Cercle Brugge verliest R.A.F.C. zelden of nooit. Dit werd met deze eerste uitzege van de Great-Old opnieuw bewezen. De rood-witten kwamen nochtans niet tot een denderende verrichting, maar speelden taktisch wel erg verstandig, verwierven over de hele wedstrijd bekeken, de mooiste kansen!
Een zwak Cercle toonde zich daarentegen zelden gevaarlijk. De enige werkelijke doelkans langs de doorgebroken Sanders werd door een attente Ratko Svilar verijdeld. Het enige doelpunt kwam tot stand in de 66e minuut toen Piet Wildschut met één van zijn rushes op rechts uitpakte, plots naar binnen zwenkte en met een hard laaggeplaatst schot in de achterste hoek Mestdagh verraste (0-1).
Een vijftal minuten vóór inrukken plaatste Harry Cnops na een hele wedstrijd met de snelle Raes op de huid, een lobbal over de geklopte Mestdagh op de dwarslat. Ratko Svilar wist wel raad met de laatste Brugse 'stuiptrekking' langs Kooiman. De onverhoopte, maar verdiende zege brengt de Bosuilen jongens op de 10e plaats met 15 punten en biedt opnieuw gunstiger perspectieven (Bob Crauwels - Antwerp Clubblad-11 - 19/01/1986).
|
